Reacties

Mevrouw, meneer, ik doe dat louter voor de wetenschap. Mij ringeloort een ruig en nodeloos rigide rechtsregime. Telkens informed consent, wij vinden dat ‘n beetje slap.

Dat gaat maar dankbaar met mijn data aan de haal! De dokter die ik hulpeloos, in arren moe bezoek schrijft voor zijn eigen eer en glorie nog een boek. Dat ik daar niks van af weet, vind ik abnormaal.

Lichaamsmateriaal Pardon meneer? Wat is dat voor een vaag verhaal? U wilt wat van mijn weefsels en mijn moederkoek ter fine van het doen van wetenschappelijk onderzoek? Wat is dat? Research met mijn lichaamsmateriaal?

Maar als u het denken bent ontwend, constant absent, kortom patiënt, ben ik genoodzaakt om mij te bepalen tot de regeling van 1653u. Decent en consequent noem ik u dan, wie u ook bent, incompetent.

Meneer, om uw bekwaamheid te bepalen kijk ik eerst naar uw IQ. Ik stop u vol met informatie en als u die na enige tijd nog kent en helder in de toekomst kijken kunt, zie ik u als bekwaam individu.

In zulke instituten maakt men voor het mentorschap reclame. Maar als ik zonder mentor ben en ook geen brief geschreven heb om ‘n dierbaar medemens te machtigen, beland ik in 't familieweb: mijn partner treedt dan voor mij op of d‘ oudste van mijn…

1653u Ons land kent vele dichte instituten vol volwassen onbekwamen: geheel en al, bijvoorbeeld met een diep-verstandelijke handicap, of wisselend, afhankelijk van 't succes van dope of pep, of irreversibel comateus: die slapen, kijken nimmer uit de ramen.

Kind met de kinderen is beter dan ‘enfant terrible’, hartedief. En het gevoel dat men je klein wil houden breng ik wel tot bedaren als ik mijn geheim onthul: de meeste grote mensen zijn naïef.

Mijn kind, ze zeggen wel dat het verstand komt met de jaren. Dat is niet altijd zo. Maar ook 't zelfbeschikkingsperspectief, leer dat van mij, heeft heus wel zo haar mitsen en haar maren.

Mijn zus van vijftien echter acht men wel voldoende kien om zelf beslissingen te nemen. Want toen zij, argeloos, door ‘n lidmaat zonder jas zich nemen liet en zo een kind ’verkoos‘, werd zij als wilsbekwaam beschouwd, volwassen zelfs misschien.