Reacties

Op 1 april 1995 is de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO) in werking getreden. De minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, mw.prof.dr.E.Borst-Eilers, heeft tijdens een feestelijk symposium op 30 maart 1995, georganiseerd door de…
F.C.B.
van Wijmen

Maastricht, maart 1995, Denkt u maar niet dat ik, als dokter Prikkebeen, op vlinders jagen ga, op vlinders van vertrouwen. Als dat zo was, dan had ik wel geschreven: ‘Lieve zuster Ursula, ik ben het beu in Appelscha, ik ga naar Amerika!‘

Mevrouw, meneer, vindt u dat allemaal niet een beetje overdreven? Ik doe gewoon informed consent, houd boek en zorg dat ik u goed versta, en als ik u dan ook nog beter maak, blijft u mij toch vertrouwen geven?

De behandelingsovereenkomst, zeggen dokters soms wel gechoqueerd, juridiseert, doet mijn vertrouwen en mijn intimiteit verwaaien, mijn charisma, mijn ivoren toren èn mijn voetstuk naar de haaien. Zo worden vriend en vijand toch Amerikaanse situaties…

Vertrouwen De WGBO, zo heeft een CDA'er in de Tweede Kamer ooit beweerd, maakt van de dokters ‘garagisten’, van de zorg ‘U vraagt, wij draaien‘. Onnodig garagisten katten, onder artsen en patiënten onrust zaaien hopend dat de regelgever op zijn schreden…

De wisselwerking mogen we geen van beiden uit het oog verliezen. Maar draag niet bij aan de mortaliteit in mijn praktijk. Rigoureus, – gewichtige reden – ga ook ik dan over tot het pakken van mijn biezen.

Meneer, mevrouw, tot uw patiëntenrechten hoort uw vrije artsenkeus. Wat zou het mooi zijn als ook wij zo vrij patiënten mochten kiezen! Een praktijk vol dankbare patiënten en zo hartverwarmend harmonieus.

Rokers, drinkers, harde werkers, gaan slordig om met 't eigen lijf en denken: als ik wat mankeer, weet de dokter wel van wanten. Zij zijn astrant en doen als puntje bij paaltje komt andante. Non-compliance? Non-chalance? Verkwisting: dat staat buiten kijf.

Gewichtige redenen De TV houdt de vinger aan de pols van 't medische bedrijf en levert, gewild of niet, doktoren ettelijke klanten. Onder hen zijn onmiskenbaar ingebeelde zieken, querulanten, die aandacht van de esculaap zien als geneeskunstig tijdverdrijf…

Voor onderzoekers is dat privacygedoe een droeve crime. Voor de vooruitgang der geneeskunst zweer ik beterschap: ik hou voortaan mijn mond en doe het lekker anoniem.