Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Bespreek verhouding arts en apotheker bij euthanasie

Perspectief
Martin A.J.M. Buijsen
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2018;162:D2049
Abstract
Abstract
Sluiten
Discuss the relationship between physicians and pharmacists in the context of euthanasia

Physicians are regularly confronted with pharmacists who refuse to provide euthanasia drugs. They do not always understand that the provision of euthanasia drugs is not a normal professional activity for pharmacists. It is a lot less clear that pharmacists are also allowed to have fundamental objections. In addition, professional standards lack clarity for pharmacists who do not have such objections to the provision of euthanasia drugs. The relationship between physicians and pharmacists in the context of euthanasia presents problems overlooked by researchers of the third evaluation of the Termination of Life on Request and Assisted Suicide (review procedures) Act (WTL). The professional bodies of physicians and pharmacists should address these as soon as possible.

Conflict of interest and financial support for this article: the author received a grant from the Royal Dutch Pharmacists Association.

Samenvatting

Artsen ontmoeten regelmatig apothekers die afgifte van euthanatica weigeren. Zij begrijpen niet altijd dat verstrekking van euthanatica voor apothekers niet-normaal professioneel handelen is. Voor apothekers is veel minder duidelijk dat ook zij principiële bezwaren mogen hebben. Daarnaast zijn voor apothekers die dergelijke bezwaren tegen verstrekking van euthanatica niet hebben, de beroepsnormen onvoldoende duidelijk. In de verhouding tussen artsen en apothekers op het gebied van euthanasie doen zich problemen voor die de onderzoekers van de derde evaluatie van de Wet Toetsing Levensbeëindiging op Verzoek en Hulp bij Zelfdoding (WTL) over het hoofd hebben gezien. Hoog tijd dat beroepsorganisaties KNMG en KNMP zich hierover buigen.

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2018;162:D2049
Auteursinformatie

Erasmus Universiteit Rotterdam, Erasmus School of Law, Erasmus School of Health Policy and Management, Rotterdam.

Contact Prof.mr.dr. M.A.J.M. Buijsen, jurist en filosoof (buijsen@eshpm.eur.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning bij dit artikel: de auteur ontving een beurs van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij ter bevordering der Pharmacie.

Auteur Belangenverstrengeling
Martin A.J.M. Buijsen ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Los van het feit dat ik het volledig met de auteur eens ben dat de met vervalste recepten voorgeschreven middelen nooit afgegeven hadden mogen worden, ben ik het niet eens met de stelling dat  het "misplaatst (is) om de journalisten te beschuldigen van uitlokking, valsheid in geschrifte, overtreding van de Opiumwet, identiteitsfraude en ongeoorloofd voorschrijven". Dit zijn gepleegde feiten en het Openbaar Ministerie heeft dit dan ook in onderzoek genomen. Het OM heeft vervolgens bepaald dat het ook daadwerkelijk om strafbare feiten ging, maar ziet af van vervolging gezien het maatschappelijk en journalistiek belang dat ermee gediend is.

Menno Bakker, apotheker

De heer Bakker vergist zich. Het openbaar ministerie vervolgt strafbare feiten. Of er sprake is van strafbare feiten, bepaalt in dit land de rechter, niet de vervolgende instantie. Met het besluit van het openbaar ministerie om niet te vervolgen is niet gezegd dat het strafbare feiten betreft.

Martin Buijsen, hoogleraar gezondheidsrecht, Erasmus Universiteit