Zorg voor de volksgezondheid na de vliegtuigramp in de Bijlmermeer; de beladen nasleep

- After the crash of a cargo plane on a housing estate in Amsterdam South-East, the Netherlands, in 1992, survivors, their families and the various emergency assistance personnel experienced considerable physical and mental problems, briefly called the posttraumatic stress syndrome. Technical defects of the plane and juristic clumsiness in the elucidation of the circumstances and the content of the cargo - like permitting resumption of flights over the disaster area after only two weeks - further aggravated the public health consequences. Gradually, however, attention shifted to the alleged shortcomings of the medical assistance rendered, mostly communicated by television. Although there are no indications for special causes of health disturbances, a large-scale medical-epidemiological investigation still seems necessary, which, however, is unlikely to dispel the anxiety, grief and uncertainties that have arisen over the years.

Zeven jaar geleden, op 4 oktober 1992, stortte een zojuist opgestegen vrachtvliegtuig van El Al neer in Amsterdam-Zuidoost, in de Bijlmermeer, onder een belangrijke aanvliegroute van Schiphol. De Boeing-747 boorde zich in twee, ongeveer 5000 personen herbergende, grote flats met grotendeels allochtone en deels illegaal in Nederland verblijvende burgers. Er ontstond een vuurzee, waarin behalve 72.000 l kerosine ook verarmd uranium (als staartgewicht) verbrandde, tezamen met de - lange tijd geheel, later ten dele onbekende - lading en in de flats aanwezig huisraad. Behalve de 4 bemanningsleden waren er 39 doden te betreuren, van wie 38 buiten Nederland geboren: 7 in Suriname, 13 in de Nederlandse Antillen, 9 in Ghana en de overigen in diverse andere landen. Ongeveer 25 huishoudens verloren gezinsleden, 300 verloren hun woning en nog eens 125 hadden behoorlijke schade. Volgens objectieve schattingen behoren 1000 tot 1500 mensen tot de direct getroffenen, van wie een kwart vanwege…