Samenvatting
Een 55-jarige man met een blanco voorgeschiedenis werd opgenomen wegens ernstige vermoeidheid en koorts. Hij had progressieve nierfunctiestoornissen en hoge titers antineutrofielencytoplasmatische antistoffen (ANCA) in het serum. Het histologische beeld van het nierbiopt paste bij de diagnose ‘ANCA-geassocieerde vasculitis’. Wij behandelden patiënt succesvol met cyclofosfamide en prednisolon. Aan de hand van de casus gaan wij in op de classificatie en de behandeling van de ANCA-geassocieerde vasculitiden. Het klinische beeld, de serologie en het weefselonderzoek zijn bepalend voor de classificatie. De ANCA tasten de middelgrote en kleinere bloedvaten aan van met name de luchtwegen, zowel hogere als lagere, en de nieren. De antistoffen zijn gericht tegen proteïnase-3 (PR3) of myeloperoxidase (MPO). PR3-ANCA komen vooral voor bij de ziekte van Wegener, terwijl de MPO-ANCA gerelateerd zijn aan microscopische polyangiitis. Bij weefselonderzoek duidt een granulomateuze ontsteking van de luchtwegen op de ziekte van Wegener. Deze ontsteking is afwezig bij microscopische polyangiitis. De inductiebehandeling bestaat uit cyclofosfamide 2 mg/kg/dag per os in combinatie met prednisolon 1 mg/kg/dag. Als een remissie wordt bereikt, wordt de cyclofosfamide vervangen door azathioprine. Het is nog niet duidelijk hoelang men een onderhoudsbehandeling moet voortzetten en welke parameters prognostische betekenis hebben.
Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:1009-14
Reacties