Recente tuchtrechtuitspraken bevorderen defensieve geneeskunde

Recent medicolegal rulings corrected practitioners for not applying all possible interventions in the care of acute rare conditions. The performance was judged negligent, not on the clinical information available at the time, but in the light of the later course of disease. This paper argues that quality assurance requires a system of critical self and peer assessment, superimposed on medicolegal judgement. In all instances performance should be set against (external) criteria, including guidelines. Guidelines, in particular for general practice, define optimal care, to entitle patients to what is relevant while at the same time protecting them from ill-advised interventions. The point is made that the medicolegal ruling must be based on the same criteria that govern self and peer group assessment, and not on whatever it might be possible to do (maximal criteria), to prevent quality assurance from leading to defensive practice.

Zie ook het artikel op bl. 1851.

Het toetsen van het medisch handelen aan de hand van externe criteria vormt een wezenlijk element bij de bewaking van de kwaliteit van zorg. Het is een methode om vast te stellen of en in hoeverre individuele patiënten feitelijk de behandeling ontvangen die wenselijk wordt geacht. Het biedt de mogelijkheid om meer in het algemeen lacunes in kennis en kunde, alsmede het ontbreken van faciliteiten en voorzieningen vast te stellen, die het realiseren van een gewenst niveau van zorg in de weg staan. De toetsing is een middel om vast te stellen of medisch studenten en assistent-geneeskundigen in opleiding een vereist niveau van functioneren hebben bereikt. Impliciet hierbij is dat dit toetsen onderdeel vormt van een groter geheel aan op kwaliteitsbewaking gerichte activiteiten waarin bij gebleken tekortkomingen gepaste actie wordt ondernomen, en vervolgens weer wordt getoetst of die tot een gewenst resultaat heeft…