In juni van dit jaar verscheen een brochure van de Tweede-Kamerfractie van de Socialistische Partij (SP) met als titel ‘Medisch-wetenschappelijk onderzoek en de farmaceutische industrie. Ongemakkelijke minnaars. Pleidooi voor een scheiding van tafel en bed’.1 Het uitkomen van deze brochure staat niet op zichzelf. De afgelopen maanden is er een groot aantal berichten geweest over door farmaceutische bedrijven gesponsorde onderzoeken en nascholing en het gedrag van artsen en wetenschappers bij zulk onderzoek. Deze kleine epidemie van berichtgeving lijkt gestart te zijn met redactionele commentaren over belangenverstrengeling in The Lancet en het New England Journal of Medicine.2 3 Vervolgens volgden de niet-wetenschappelijke media met groot enthousiasme: ‘Artsen al te gevoelig voor beïnvloeding. Veel medicijnen te duur’;4 ‘Specialisten sjoemelen met medicijnonderzoeken’;5 ‘Medisch onderzoek gestuurd’.6 De populaire schrijver John le Carré, die vroeger uitsluitend het Russisch communisme als personificatie van het kwaad voor zijn thrillers nam, ging…
Medisch-wetenschappelijk onderzoek en de farmaceutische industrie. Ongemakkelijke minnaars of huwelijkse voorwaarden?
- Recent publications in medical journals and the media seem to indicate that there are a number of major problems in the relationship between researchers and the pharmaceutical sector. Results of research allegedly are influenced or manipulated, the right to publish the results are taken away from the researchers, and all this for money. The underlying data do not seem to indicate that this is a very common problem, but rather a generalisation of incidents. To efficiently develop medicines in future requires an ever-growing amount of academic know-how that these companies simply lack; in modern pharmaceutical development there are many opportunities to connect academic and industrial research programmes, resulting in synergy rather than an academic sell-out. All parties concerned should make transparent and clear agreements.
Reacties