Nee om de dooie dood, 't is geen medisch experiment. Maar laat ik àl behalve uw beslisproces forceren: als ik het rustig doe, bent u vast informed content.
Bloedlichaampjes, rood en wit, voeren een polemiek? Wanneer dat echt zo is, zit het me in het bloed. Een interventie is dan nodig, coûte que coûte. Wee mijn gebeente, griep, gangreen, ik ben zo ziek.
Contract Ik denk, wat voel ik toch? Ik voel me niet zo goed. Diep in mijn binnenste bevindt zich een koliek en bij het ademen verzaakt mijn pneumatiek. Ik ga vermoeden dat ik naar de dokter moet.
Ik weet het goed gemaakt: 't vertrouwen blijft intact, maar voor wij verder gaan met ons diepgaand sermoen bied ik u – geheel vrijblijvend – heden een contract.
Op 1 april 1995 is de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO) in werking getreden. De minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, mw.prof.dr.E.Borst-Eilers, heeft tijdens een feestelijk symposium op 30 maart 1995, georganiseerd door de…
Maastricht, maart 1995, Denkt u maar niet dat ik, als dokter Prikkebeen, op vlinders jagen ga, op vlinders van vertrouwen. Als dat zo was, dan had ik wel geschreven: ‘Lieve zuster Ursula, ik ben het beu in Appelscha, ik ga naar Amerika!‘
Mevrouw, meneer, vindt u dat allemaal niet een beetje overdreven? Ik doe gewoon informed consent, houd boek en zorg dat ik u goed versta, en als ik u dan ook nog beter maak, blijft u mij toch vertrouwen geven?
De behandelingsovereenkomst, zeggen dokters soms wel gechoqueerd, juridiseert, doet mijn vertrouwen en mijn intimiteit verwaaien, mijn charisma, mijn ivoren toren èn mijn voetstuk naar de haaien. Zo worden vriend en vijand toch Amerikaanse situaties…
Vertrouwen De WGBO, zo heeft een CDA'er in de Tweede Kamer ooit beweerd, maakt van de dokters ‘garagisten’, van de zorg ‘U vraagt, wij draaien‘. Onnodig garagisten katten, onder artsen en patiënten onrust zaaien hopend dat de regelgever op zijn schreden…
WGBO