Kosten-effectiviteitsanalyse van de diagnostiek bij patiënten met diep veneuze trombose

– In the Netherlands, in patients suspected of deep venous thrombosis the diagnosis is often made solely on clinical grounds, but objective diagnostic methods are also used. In a group of 100 patients referred by their GPs we have carried out a comparative cost-effectiveness analysis of the purely clinical diagnostic approach, phlebography and repeated impedance plethysmography, on the basis of a uniform therapy with intravenous heparinization in hospital followed by 3 months on oral anticoagulants. The cost-effectiveness of repeated impedance plethysmography was found to be very good (Dfl. 1668.- per referred patient), followed by phlebography (Dfl. 2016.- per referred patient). The cost-effectiveness of exclusively clinical diagnosis is particularly low (Dfl. 4162.- per referred patient). Clinical diagnosis with treatment largely at home without hospitalization (65 of the patients) does not substantially reduce costs compared with objective diagnosis, and has the major disadvantage that over 50 of these patients receive unnecessary treatment. The costs per referred patient are Dfl. 1614.-. For optimal objective diagnosis in patients with symptoms, repeated IPG at present appears to be the most cost-effective method.

Samenvatting

Bij patiënten bij wie diep veneuze trombose wordt vermoed, wordt in Nederland, naast de diagnose op alléén klinische gronden, gebruik gemaakt van objectieve diagnostische methoden. Uitgaande van een uniforme behandelingswijze met eerst intraveneuze heparinisatie in het ziekenhuis en anticoagulantia per os gedurende drie maanden, verrichtten wij in een groep van 100 door de huisarts verwezen patiënten een kosten-effectiviteitsanalyse van uitsluitend klinische diagnostiek, flebografie en herhaalde impedantieplethysmografie. De kosten-effectiviteit van herhaalde impedantieplethysmografie (per verwezen patiënt ƒ 1668,-) bleek zeer hoog te zijn, gevolgd door flebografie (per verwezen patiënt ƒ 2016,-). De kosten-effectiviteit van uitsluitend klinische diagnostiek is bijzonder laag (per verwezen patiënt ƒ 4162,-). Klinische diagnostiek met grotendeels thuisbehandeling zonder ziekenhuisopname (65 van de patiënten resulteert niet in een aanzienlijke kostenbesparing in vergelijking met objectieve diagnostiek en heeft als groot nadeel de onnodige behandeling van meer dan 50 van de patiënten. De kosten per verwezen patiënt zijn ƒ 1614,-. Uit het oogpunt van optimale objectieve diagnostiek bij de patiënt met symptomen lijkt de kosten-effectiviteit van herhaalde IPG op dit moment het grootst te zijn.