Zie ook de artikelen op bl. 580 en 584.
Bij patiënten met klachten over een pijnlijk, rood en gezwollen been wordt snel de diagnose diep veneuze trombose (DVT) overwogen. Deze primaire diagnostische overweging wordt mede ingegeven door het met de DVT samenhangend risico van longembolie. Mede hierdoor wordt vaak terstond behandeling met stollingwerende middelen aangevangen. Het is echter herhaaldelijk gebleken dat bij patiënten bij wie op grond van klinische verschijnselen trombose wordt vermoed slechts in ongeveer 50 objectief aantoonbare DVT aanwezig is.1-3 De klachten van patiënten zonder trombose worden veelal verklaard door voorbijgaande aandoeningen van de huid of het bewegingsapparaat.
Onlangs is in Nederland consensus bereikt dat voor de diagnostiek van diep verneuze trombose niet kan worden volstaan met het klinische onderzoek.4 Voor de objectieve diagnostiek van DVT zijn diverse invasieve en niet-invasieve methoden ontwikkeld. Van deze methoden heeft de niet-invasieve impedantieplethysmografie (IPG) in klinische onderzoekingen bewezen…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties