Bruikbaarheid en implementatie van een klinisch beslismodel

Ernstige infecties bij kinderen met koorts op de SEH*

Onderzoek
Evelien de Vos-Kerkhof
Ruud G. Nijman
Yvonne Vergouwe
Suzanne Polinder
Ewout W. Steyerberg
Johan van der Lei
Henriëtte A. Moll
Rianne Oostenbrink
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2015;159:A9552
Abstract

Samenvatting

Doel

Onderzoeken hoe bruikbaar een klinisch beslismodel is voor het voorspellen van het risico op ernstige bacteriële infecties (EBI’s) bij kinderen met koorts op de SEH, en wat het effect is van toepassing van dit beslismodel op de dagelijkse praktijk.

Opzet

Gerandomiseerde gecontroleerde studie.

Methode

We includeerden 439 kinderen met koorts in de leeftijd van 1 maand-15 jaar op de SEH van het Erasmus MC-Sophia Kinderziekenhuis in de periode 2010-2012. De kinderen werden willekeurig toegewezen aan de interventie- (beslismodel; n = 219) of controlegroep (routinezorg; n = 220). Het beslismodel omvat klinische kenmerken en een CRP-bepaling, en genereert een risicoschatting voor de diagnoses ‘pneumonie’ en ‘overige EBI’s’. Bij hoog-risicokinderen initieerden verpleegkundigen aanvullend onderzoek op advies van het beslismodel. De primaire uitkomstmaat was het aantal correcte EBI-diagnoses. Secundaire uitkomstmaten omvatten verblijfsduur op de SEH, diagnostiek, behandeling, follow-up en medische kosten (Nederlands Trial Register: NTR2381).

Resultaten

Het beslismodel discrimineerde goed tussen pneumonie (n = 33; ‘area under the receiver operating characteristic curve’ (AUC): 0,83; 95%-BI: 0,75-0,90) en overige EBI’s (n = 22; AUC: 0,81; 95%-BI: 0,72-0,90). 86% van de adviezen werden nagekomen. Er was geen verschil in het aantal correcte EBI-diagnoses tussen beide groepen. Toepassing van het beslismodel resulteerde in een afname van het aantal bloedbeeldaanvragen (14 vs. 22%; p < 0,05) en meer urine-‘dipstick’-testen (71 vs. 61%; p < 0,05).

Conclusie

Het gebruik van een klinisch beslismodel op een universitaire kindergeneeskundige SEH heeft geen invloed op het stellen van de correcte EBI-diagnose, maar leidt wel tot een meer gestandaardiseerde benadering van het kind met koorts.

Auteursinformatie

*Dit onderzoek werd eerder gepubliceerd in PLOS ONE (2015;10:e0127620) met als titel ‘Impact of a clinical decision model for febrile children at risk for serious bacterial infections at the emergency department: a randomized controlled trial’. Afgedrukt met toestemming.

Erasmus MC, Rotterdam.

Sophia Kinderziekenhuis, afd. Algemene kindergeneeskunde: drs. E. de Vos-Kerkhof, kinderarts in opleiding en arts-onderzoeker; dr. R.G. Nijman, kinderarts in opleiding; prof.dr. H.A. Moll en dr. R. Oostenbrink, kinderartsen.

Afd. Public Health, Centrum voor medische besliskunde: dr. Y. Vergouwe, methodoloog; prof.dr. E.W. Steyerberg, klinisch besliskundige.

Afd. Public Health: dr. S. Polinder, onderzoeker.

Afd. Medische informatica: prof.dr. J. van der Lei, medisch informaticus.

Contact dr. R. Oostenbrink (r.oostenbrink@erasmusmc.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning voor dit artikel: E. de Vos-Kerkhof ontving een onderzoeksubsidie van ZonMw; en R.G. Nijman ontving een onderzoeksubsidie van ZonMw en van Erasmus Doelmatigheid.

Verantwoording

Marcel de Wilde ontwikkelde het klinische beslismodel voor praktijkgebruik; Yolanda de Rijke, Barry Koelewijn en andere mensen van het POCT-team verzamelden de CRP-monsters; en Dorien Geurts monitorde mede de patiëntinclusie op de SEH.

Auteur Belangenverstrengeling
Evelien de Vos-Kerkhof ICMJE-formulier
Ruud G. Nijman ICMJE-formulier
Yvonne Vergouwe ICMJE-formulier
Suzanne Polinder ICMJE-formulier
Ewout W. Steyerberg ICMJE-formulier
Johan van der Lei ICMJE-formulier
Henriëtte A. Moll ICMJE-formulier
Rianne Oostenbrink ICMJE-formulier
Verbeteren beslismodellen triage van acuut ziek kind?
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties