Samenvatting
Doel
Vergelijken van de Quetelet-index (‘body mass index’ (BMI)) van de Nederlandse jeugd in 1980 en 1997 en toepassen van internationale criteria voor overgewicht en obesitas op de Nederlandse BMI-referentiediagrammen.
Opzet
Vergelijking van 2 sets transversaal verkregen data.
Methode
In 1997 werden bij 14.500 Nederlandse jongens en meisjes in de leeftijd 0-21 jaar transversale lengte- en gewichtmetingen en achtergrondgegevens verzameld. BMI-referentiediagrammen werden geconstrueerd met de zogenaamde LMS-methode. De 90e, 50e en 10e BMI-percentielen gevonden in een vergelijkbaar onderzoek uit 1980 werden als uitgangswaarde gebruikt voor de vergelijkingen. Het verband tussen een aantal achtergrondkenmerken en de BMI-standaarddeviatiescore (BMI-SDS) werd berekend met variantieanalyse.
Resultaten
BMI-leeftijdreferentiediagrammen werden gemaakt voor 0-21-jarigen. Vanaf het 3e levensjaar passeerde 14-22 van de kinderen in 1997 het P90 van 1980, 52-61 het P50 en 90-95 het P10. Een significant verband werd gevonden tussen BMI-SDS en regio, opleidingsniveau van de ouders (negatief verband) en familiegrootte (negatief verband). De -0,9-, +1,1- en +2,3-SDS-curven in 1997 kwamen overeen met de bij volwassenen gebruikte BMI-afkappunten 20, 25 en 30 kg/m2. Onder andere de Wereldgezondheidsraad suggereerde deze criteria ook voor kinderen te gebruiken.
Conclusie
Met de nieuwe BMI-leeftijdreferentiecurven gebaseerd op het 1997-onderzoek kan men overgewicht en obesitas bij kinderen opsporen, waarmee reeds op jonge leeftijd gerichte preventie mogelijk is.
Reacties