artikel
Van de kinderen die bij een kinderarts lopen, wordt 30-88% ook gezien door een alternatieve genezer (D6099). Vaak is dit onschuldig, maar soms levensbedreigend. De vraag waarom mensen massaal kiezen voor niet bewezen, mogelijk schadelijke behandelingen kunnen we afdoen met de opmerking dat de gemiddelde Nederlander nou eenmaal onverstandig, misschien wel dom is, soms vooral als hij hoogopgeleid is. Deze ondertoon zie ik ook regelmatig in het covid-debat.
Een iets meer doordacht antwoord zou zijn dat we desondanks zorg moeten dragen voor deze mensen en dat we misschien iets kunnen leren van de methoden en marketing van alternatieve genezers. Ze bieden mensen altijd een warm welkom, hebben tijd en aandacht voor de hele mens en ze spreken een taal die mensen aanspreekt.
Nog iets langer doordenkend, moeten we concluderen dat we er zelf allerminst in geslaagd zijn om de alternatieve methoden uit onze beroepsgroep te weren. Er zijn talloze artsen die hun reguliere arsenaal aanvullen met homeopathie, fytotherapie of klankschalen. Speciale aandacht ook voor de apotheker die zijn winkel graag vult met Dr. Vogel en zijn vrienden. Als wij het onderscheid zelf al niet scherp maken, hoe moet de patiënt dat dan doen?
‘Misschien kunnen we ook iets leren van alternatieve genezers’
Ook moeten we ons afvragen of de stelligheid waarmee we de reguliere geneeskunde verkopen, wel op zijn plaats is. Het gedegen bewijs ontbreekt regelmatig, zoals bij de frenulotomie (D6026). Laat ik de hand ook in eigen boezem steken. Het chronisch subduraal hematoom is de meest prevalente aandoening in mijn vak, de neurochirurgie. Het is ons desondanks gelukt om de behandeling vrijwel geheel te baseren op ‘expert opinion’ door er wereldwijd slechts een enkele – slechte – trial naar te doen. We geven daarom soms wel en soms geen dexamethason, wachten vaak af, maar boren dan toch opeens soms een gaatje, en als we daar heil in zien nog twee of drie. Soms doen we dat onder algehele anesthesie, vaak ook niet (D5731).
Ik ben niet tegen ‘expert opinion’, die vaak berust op een zorgvuldige afweging van onzekerheden. Ik ben ook niet voor magisch denken waar die afweging volledig afwezig is. Ons afwegingsproces is superieur, maar als dit leidt tot een grote mate van stelligheid over zaken als borstvoeding, huilbaby’s, mondmaskers of vaccins, komen we arrogant over waardoor we mensen van ons vervreemden.
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Additieve geneeswijzen
Bedankt voor dit, weliswaar erg korte, standpunt over alternatieve geneeswijzen. De oorsprong van onze geneeskunde ligt in de natuurgeneeswijze.( Lees eens wat Hildegard von Bingen eeuwen geleden al hiervoor heeft betekend!) Dat is de basis, waarvan wij artsen vervreemd lijken te zijn. Dat is de reden, dat niet-artsen deze leemte opgevuld hebben. Gelukkig zijn er nog artsen, die eventueel naast hun reguliere praktijk wel de natuurlijke methode(s) toepassen. Som is dat ook gewoon nodig, omdat de patiënt een reguliere behandeling niet verdraagt, of omdat een reguliere behandeling heeft gefaald bij deze patiënt Ergens heb ik gelezen, dat meer dan 50% van de reguliere behandelingen geen wetenschappelijke basis heeft. Veel onderzoeken van "bewezen" behandelingen zijn gefinancierd, bv door de farmaceutische industrie, (vergelijk met de wc-eend), of door de overheid. De alternatieve geneeskunde heeft die bronnen niet, maar baseert zich op jaren, wellicht eeuwen ervaring. Verdiep U eens in de mogelijkheden van de alternatieve, (liever additieve geneeswijzen genoemd) geneeswijzen. U zult versteld staan!
John Rugge
Frenulotomie in Oeganda
Aardig om te lezen over de niet bewezen frenulotomie. Het was een ingreep die we in Oeganda rond 1980 nog al eens deden, altijd op verzoek van de ouders, bijvoorbeeld bij spraakachterstand of slikproblemen. Niet dat we erin geloofden, dat deden we niet, maar preventief om te voorkomen dat 'local healers' met roestige schaartjes of scheermesjes aan de gang gingen, wat tot ernstige bloedingen of veel te ver ingeknipte frenula leidde, wat we ook regelmatig zagen.
Frank Engelhard, arts, tropenarts, arts GGZ, Syzorgt
Gezondheidsleer is verwaarloosd
We moeten als geneeskundig apparaat in Nederland niet raar staan te kijken als zoveel ouders en anderen onze veramerikaniseerde wijze van geneeskunde bedrijven niet zomaar volgen. We zijn vanaf de jaren zestig de zeer goede inregeling van de gezondheid van primair onze kinderen die we uit de Gezondheidsleer of de uit de Duitstalige Kinderheilkunde overnamen als artsen schromelijk gaan verwaarlozen. De hele hygiene op houding en bewegen en grote geneeskundige kennis, die er achter "gymnastiekonderwijs" zat, is uit common sense (de ouders!) en het onderwijs verdwenen. De (para-)medische curricula brengen de gezondheidsleer rond de basisvakken opgebouwd niet meer. Ieder start direct met de Ziekteleer en de onbeschrijfelijke veelheid aan oplossingen, die er voor van alles en nog wat "geboden" wordt. Voorbeeld: in de USA is gymnastiek en heilgymnastiek nooit geimplementeerd geraakt en kenden ze geen schoolartsen, die naar de houding keken. Met de grootste socio-economc burden door lowbackpain en artrose tot gevolg. Daar gaat een deel van de jonge arbeiders met rugklachten dood aan opiaten of raken verstrikt in de fuik van de chirurgische oplossingen. Het is maar wat je aangeleerd wordt.
Piet van Loon, orthopeed/houdingsdeskundige, Houding Netwerk Nederland