De psychosociale ontwikkeling van chronisch zieke kinderen loopt vaak zo veel vertraging op dat hun kansen op de arbeidsmarkt nog verder verslechteren. Kinderartsen moeten systematisch aandacht schenken aan de ontwikkelingen op gebied van autonomie, sociale contacten, psychoseksuele stappen, en risicogedrag. Het is een politieke en maatschappelijke verantwoordelijkheid om kinderen, adolescenten…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2011;155:C1036
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG
Kinderartsen moeten ontwikkeling volgen
Hier ligt een uitdaging voor verdere samenwerking tussen kinderartsen en jeugdartsen.
Schoolartsen zijn bij uitstek deskundig op het gebied van de adolescent en zijn/haar medische, (psycho-)sociale en schoolse omgeving. Leerlingen met leermoeilijkheden op school die gerelateerd zijn aan hun gezondheid krijgen speciale aandacht van de jeugdarts. De schoolarts vervult een brugfunctie tussen de sociale en medische krachtenvelden rond de leerling. Het doel is het schoolbezoek en de leerresultaten een optimale kans te geven. Op veel scholen speelt de schoolarts bij bovenmatig ziekteverzuim een rol gelijkend op die van de bedrijfsarts. De beroepsverenigingen AJN en NVK hebben contact over diverse onderwerpen die beider werkgebied aangaan. Hopelijk kan een samenwerkingsconvenant voor dit thema tot stand komen.
LW Boland, jeugdarts, GGD Amsterdam