Zie ook de artikelen op bl. 2499 en 2509.
Inleiding
Tien jaar geleden werd de percutane transhepatische drainage (PTD) geïntroduceerd in Nederland als nieuwe niet-operatieve methode voor decompressie van de galwegen bij patiënten met een obstructie-icterus. De percutane transhepatische cholangiografie (PTC) was in de jaren daaraan voorafgaand reeds toegepast en uitbreiding tot percutane galwegdrainage was technisch eenvoudig.12
De methode leek ideaal als preoperatieve drainage van de galwegen om de morbiditeit en de sterfte van de operatie te verlagen, of als palliatieve behandeling bij inoperabele patiënten. Na een oriënterend onderzoek werd een positief oordeel gegeven over deze mogelijkheden.2 De destijds gepubliceerde gunstige resultaten, die voor een groot deel op niet-gerandomiseerde onderzoekingen berustten, zijn in de afgelopen jaren niet door iedereen bevestigd.34 In het bijzonder de morbiditeit en soms zelfs de sterfte van de PTC-PTD-behandeling bleken na kritische analyse hoger dan verwacht.45 De morbiditeit…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
(Geen onderwerp)
Rotterdam, januari 1990,
Met belangstelling las ik het artikel van de collegae Gouma, Oei, Soeters, Van Engelshoven en Greep (1989;2494-9). Dat deze methode 10 jaar geleden in Nederland werd geïntroduceerd, is echter niet geheel juist.
De percutane transhepatische cholangiografie en in het verlengde daarvan de percutane galwegdrainage werden reeds omstreeks 1960 door Schmidt in Nederland geïntroduceerd.1 De eerste 7 patiënten bij wie door ons de percutane galwegdrainage werd toegepast, zijn beschreven in mijn proefschrift dat in 1967 werd voltooid.2
Daniels JJHM, Schmidt WJH. Percutaneous transhepatic cholangiography. Arch Chir Neerl 1960; 12: 71-86.
Miranda SI. Percutane transhepatische cholangiografie. Leiden, 1967. Proefschrift.
(Geen onderwerp)
Maastricht, januari 1990,
Wij danken collega Miranda voor zijn commentaar. Wij appreciëren zijn bijdrage in de ontwikkeling van punctietechnieken van de galwegen ten zeerste en hebben daar in het verleden ook reeds uitvoerig melding van gemaakt. In zijn proefschrift worden puncties en drainage door middel van een stugge, dikke naald geïntroduceerd die, zoals de auteur destijds al meldde, met veel complicaties gepaard gaan. De methode is derhalve daarna niet meer toegepast. In ons overzicht is de historie van de dikke, stugge-naaldpunctie achterwege gelaten. Na de ontwikkeling van de uiterst dunne, flexibele Chiba-naald is de percutane transhepatische cholangiografie herontdekt.1 Wij hebben met introductie bedoeld de introductie van drainage met behulp van de ‘Chiba-naald’-techniek. Het ware zorgvuldiger geweest om over ‘reïntroductie’ te spreken.
Gouma DJ. Percutaneous transhepatic drainage in obstructive jaundice. Maastricht, 1984. Proefschrift.