Coassistenten en artsen in opleiding moeten een eerlijke beoordeling krijgen, ongeacht hun achtergrond. Toch liet een Nederlands onderzoek onlangs zien dat aiossen huisartsgeneeskunde met een migratieachtergrond het slechter doen tijdens de opleiding. Hoe kan dat?
Uit een recent onderzoek van Van Moppes en collega’s blijkt dat aiossen huisartsgeneeskunde met een migratieachtergrond vaker ‘onderpresteren’ dan hun mede-aiossen zonder migratieachtergrond.1 Dit onderpresteren houdt in dat ze vaker uitvallen, vertraging oplopen of verplichte coaching moeten volgen. Gezien de maatschappelijke voordelen van een diverse (huis)artsenpopulatie is het van belang om te achterhalen wat de oorzaken zijn van het onderpresteren. Een cruciale vraag hierbij is of aiossen met een migratieachtergrond daadwerkelijk slechter presteren tijdens de huisarts- of andere vervolgopleiding, of dat hun beoordelaars denken dat ze dat doen. Een vervolgvraag is dan waar we de oorzaken moeten zoeken: bij de aiossen of bij de beoordelaars of de opleiding? Weten wat de prestatieverschillen veroorzaakt is een eerste vereiste om interventies te kunnen ontwikkelen die beoordelingen tijdens de opleiding ‘eerlijk’ maken.
Het ligt aan de aios
In reactie op ons eigen onderzoek naar verschillen in beoordelingen van coassistenten kregen we vaak…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Aanvullend onderzoek naar oorzaken van mogelijke kansenongelijkheid aios uit etnische minderheidsgroepen
Belangrijk dat de auteurs van dit artikel aandacht vestigen op het belang van inclusief opleiden. Zoals zij terecht opmerken, betekenen onvoldoende beoordelingen niet altijd dat de aios daadwerkelijk onvoldoende presteert. De complexiteit van leeromgevingen en factoren die succeskansen binnen deze omgevingen beïnvloeden, vraagt om aanvullend onderzoek. In het oorspronkelijke artikel heeft ons onderzoeksteam, dat deel uitmaakt van de Onderzoeksgroep naar Onderwijs binnen de Huisartsopleiding van Amsterdam UMC, dit reeds benadrukt. Ons aanvullend onderzoek naar deze factoren is in een vergevorderd stadium. Medio oktober verwachten wij de publicatie van ons PAR-onderzoek naar de oorzaken van mogelijk ongelijke kansen en strategieën voor een inclusieve huisartsopleiding. De implementatie van deze strategieën is gestart en wij voeren een evaluatieonderzoek uit in samenwerking met de faculteiten Psychologie van Amsterdam UMC en Tilburg University. Ook analyseren wij interviews waarin aios uit etnische minderheidsgroepen werden bevraagd over hun ervaringen en coping tijdens de huisartsopleiding. Met deze onderzoeken streven we niet alleen naar een meer inclusieve huisartsopleiding, ook hopen we andere medische vervolgopleidingen te inspireren om kritisch te reflecteren op de diversiteit en inclusiviteit binnen hun eigen opleidingsprogramma's.
van Moppes NM, Willems S, Nasori M, Bont J, Akkermans R, van Dijk N, et al. Ethnic minority GP trainees at risk for underperformance assessments: a quantitative cohort study. BJGP Open. 2023;7(1).
Diaz T, Navarro JR, Chen EH. An Institutional Approach to Fostering Inclusion and Addressing Racial Bias: Implications for Diversity in Academic Medicine. Teaching and Learning in Medicine. 2020;32(1):110-6.
Lupton KL, O'Sullivan PS. How Medical Educators Can Foster Equity and Inclusion in Their Teaching: A Faculty Development Workshop Series. Acad Med. 2020;95(12S Addressing Harmful Bias and Eliminating Discrimination in Health Professions Learning Environments):S71-s6