Zwangerschap en partus bij een patiënte met een dwarslaesie

- A 37-year-old woman with a spinal cord lesion at the level of T_viii due to a car-accident, became pregnant. She had posttraumatic syringomyely at C_v-T_viii, for which she underwent syringo-arachnoidal drainage. At approximately six weeks of amenorrhoea she presented at the emergency room with vaginal bleeding. She was treated with dalteparine 5000 IU once daily given by intramuscular injection until 6 weeks post partum. Weekly urine checks were advised. At 36 6/7 weeks of pregnancy, the patient was admitted to hospital for daily cardiotocography and 4-hourly contraction monitoring. After spontaneous rupture of the membranes she went into labour and had a vaginal delivery of a son weighing 3320 g. His Apgar score was 6 after 1 min and 9 after 5 min; arterial pH was 7.31. For three months after giving birth she received specialist care at home as well as help and counselling from a rehabilitation centre. In pregnant women with a spinal cord lesion, special attention should be paid to urinary tract infections, pressure areas, anaemia and thrombo-embolic symptoms. During partus, cardiotocographic monitoring should be carried out, also in patients with T_vi-T_x lesions regularly from 36 weeks. In pregnant women with lesions from T_vi, medical attendants should be aware of the possibility of autonomous dysreflection. Epidural anaesthesia should be administered and episiotomy or rupture avoided. Post partum, the bladder should always be completely emptied and pressure areas and signs of thrombo-embolic complications monitored. A urological bladder function consultation should be requested, and, if episiotomy or rupture does occur, extra care should be taken to avoid infection. The ergonomic situation at home should be evaluated to ensure that any ergonomic changes necessary for the care of the patient and her newborn, take place in time.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:1169-72

Samenvatting

Een 37-jarige vrouw met een dwarslaesie na een eerder auto-ongeval werd zwanger. Zij had een letsel ter hoogte van T_viii en posttraumatische syringomyelie op niveau C_v-T_viii, waarvoor zij syringo-arachnoïdale drainage kreeg. Zij presenteerde zich via de spoedgevallendienst met vaginaal bloedverlies bij een amenorroeduur van ongeveer 6 weken. Behandeling volgde met dalteparine 5000 E 1 dd intramusculair tot 6 weken post partum. Wekelijkse urinecontrole werd afgesproken. Bij een amenorroeduur van 36 6/7e weken werd patiënte opgenomen voor dagelijkse cardiotocografie en controle op weeënactiviteit elke 4 h. Zij kwam spontaan in partu na het breken van de vliezen en beviel vaginaal van een zoon van 3320 g met een apgarscore van 6 na 1 min en 9 na 5 min en een arteriële pH van 7,31. Er was in gespecialiseerde thuiszorg tot 3 maanden post partum met begeleiding vanuit het revalidatiecentrum voorzien. Bij een zwangere met een dwarslaesie dient men tijdens de zwangerschap aandacht te geven aan urineweginfecties, decubitus, anemie en trombo-embolische fenomenen. Durante partu dient men regelmatig cardiotocografische controles te verrichten vanaf 36 weken bij patiënten met laesies van T_vi-T_x. Bij zwangeren met laesies vanaf T_vi dient men bedacht te zijn op autonome dysreflexie. Men dient epidurale anesthesie te geven en episiotomie of ruptuur te vermijden. Post partum moet men zorgen voor goede blaaslediging, letten op decubitus en trombo-embolische verschijnselen, een urologisch consult aanvragen voor beoordeling van de blaasfunctie, bij episiotomie of ruptuur extra postpartale zorg geven om infectie te vermijden en aandacht besteden aan de ergonomische thuissituatie van patiënte bij de verzorging van haar pasgeborene, met tijdige ergonomische aanpassing.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:1169-72