Zie ook het artikel op bl. 390.
Het zelf meten van de bloeddruk heeft de toenemende belangstelling van de consument, gezien de grote verscheidenheid aan merken en meettechnieken van elektronische bloeddrukmeters.1 Zo produceerde Japan sinds 1983 vijf miljoen van dergelijke apparaten die in prijs variëren van ƒ 50,- tot ƒ 500,-.
Wie kopen al die meters? Schept zoals altijd bij de huishoudelektronica de industrie de behoefte, of wordt het monopolie van de conventionele bloeddrukmeting in de spreekkamer terecht aangevochten? Bijna 50 jaar na de publikatie van Ayman en Goldshine,2 die als eersten wezen op het mogelijke klinische belang van bloeddrukmeting buiten de ziekenhuisomgeving of spreekkamer, is er nu ook interesse van opinie-vormende instanties voor het meten van de bloeddruk door patiënten zelf.34 Men kan zich echter afvragen of de artsen die dagelijks patiënten behandelen met hypertensie, deze belangstelling zullen delen en hun praktijkvoering willen aanpassen. Het is immers…
Reacties