Zie ook het artikel op bl. 1394.
Leentjens et al. presenteren een casus van een patiënt met de ziekte van Parkinson die behandeld werd met elektrostimulatie (‘deep brain stimulation’; DBS) van de nucleus subthalamicus (STN), ten gevolge waarvan diens wilsbekwaamheid werd aangetast.1 Dit roept de vraag op naar een verantwoorde bepaling van het behandelbeleid. In dit artikel plaatsen wij enkele ethische kanttekeningen bij deze ziektegeschiedenis.
Neuro-ethiek
De toegenomen mogelijkheden om in te grijpen in het brein roepen ethische en maatschappelijke vragen op. De reflectie op dergelijke vragen behoort tot het domein van de neuro-ethiek.2 3 Deze vragen zijn zowel fundamenteel-theoretisch en filosofisch als meer klinisch-praktisch van aard.4 Fundamentele kwesties betreffen onder meer de relatie tussen brein, bewustzijn en gedrag,5 alsmede de toepassing van neurotechnologie in de context van wat genoemd wordt ‘enhancement’: het verbeteren van ‘normale’ menselijke eigenschappen zoals geheugen en aandacht.6 7 Klinisch-praktische vragen…
Reacties