Werkbelasting van huisartsen: objectieve toename in 9 praktijken in Rotterdam en omgeving, 1992-1997 en een extrapolatie naar 2005

To assess the change in general practitioners' (GPs’) workload during the period 1992-1997, calculated as consult frequency and GP-patient contact time, and to estimate the workload in 2005.

Design

Descriptive.

Method

During the period 1992 to 1997, data from all GP-patient contacts from nine general practices in and around Rotterdam, the Netherlands, were registered and stored in a central database. The yearly GP-patient contact time in 1992 and 1997 was calculated using the measured contact frequencies and known figures from the medical literature on the distribution and average duration of the different contact types (consultation, home visit, telephonic consultation, other). The contact time in 2005 was estimated by extrapolating the contact time for the period 1992 to 1997, whilst bearing in mind the expected population composition in 2005.

Results

The number of GP consultations increased from 4.26 in 1992 to 5.16 in 1997 (+21). Compared with 1992, the yearly GP-patient contact time in 1997 was at least 90 hours higher. Extrapolation to 2005, revealed a further increase in this contact time of 667 (+36) hours compared to 1997. This predicted increase in the workload could mostly be attributed to an increase in the number of elderly patients and the number of contacts with these patients.

Conclusion

The number of hours worked by GPs increased by 20 over a six year period and is expected to increase by about a third over the next few years.

Samenvatting

Doel

Het vaststellen van de verandering in werkbelasting van huisartsen, gemeten in contactfrequentie en arts-patiëntcontacttijd, in de periode 1992-1997 en het schatten van deze werkbelasting in 2005.

Opzet

Beschrijvend.

Methode

In 1992-1997 waren de gegevens van alle arts-patiëntcontacten van 9 huisartspraktijken in Rotterdam en omstreken geregistreerd en opgeslagen in een centrale database. De jaarlijkse arts-patiëntcontacttijd in 1992 en 1997 werd berekend aan de hand van de contactfrequenties en de uit de literatuur bekende verdeling en gemiddelde duur van de verschillende contactsoorten (consult, huisbezoek, telefonisch consult en rest). De contacttijd in 2005 werd geschat door extrapolatie van de cijfers van 1992-1997 en de geprognosticeerde bevolkingsopbouw in 2005.

Resultaten

De jaarlijkse gemiddelde frequentie van huisarts-patiëntcontacten was gestegen van 4,26 naar 5,16 (+21). De jaarlijkse directe huisarts-patiëntcontacttijd was in 1997 tenminste 90 uur hoger dan in 1992. Extrapolatie naar 2005 liet een verdere stijging van deze contacttijd zien van 667 uur (+36) ten opzichte van 1997. De toename in werkbelasting was vooral toe te schrijven aan een toename van het aantal oudere patiënten en van het aantal contacten met deze patiënten.