Geen verschil in frequentie van huisartsbezoek door Turkse, Surinaamse en Marokkaanse kinderen van 0-14 jaar en door Nederlandse, maar wel in contactredenen

To determine whether consultation behaviour of Turkish, Surinam and Moroccan children (0-14 years old) with a GP differs from that of a comparable group of Dutch children.

Design

Cohort study with comparison of matched groups.

Setting

103 general practices in the Netherlands.

Method

Data on 63.753 children collected in the Dutch National Survey were used. 161 GPs registered all contacts between patient and practice during 1 year (in 4 parts of each 3 months). Sociodemographic characteristics of all 103 practice populations were gathered. For each Turkish, Surinam and Moroccan child a Dutch child was selected with similar age, gender, socio-economic status, degree of urbanisation, season of registration and sickness insurance coverage. Consult frequency, number of encounters per episode of care, morbidity presented, duration of encounter and percentages of encounters during evening, night and weekend were registered.

Results

There were no significant differences in consult frequency between the three ethnic groups and their Dutch reference group, nor were there any differences in number of encounters during an episode of care. The morbidity presented did vary compared with Dutch children. Turkish children consulted the GP more often for gastrointestinal problems (relative risk (RR): 1,81) and respiratory problems (RR: 1,27), but less often for ear problems (RR: 0,54). Surinam children consulted the GP less often for musculoskeletal problems (RR: 0,65), but more often for respiratory problems (RR: 1,20). Moroccan children consulted the GP less often for ear problems (RR: 0,51). For a larger percentage of ethnic children the duration of encounter was less than ten minutes.

Conclusion

Turkish, Surinam and Moroccan children do not consult a GP more often than a comparable group of Dutch children. The morbidity presented differed.

Samenvatting

Doel

Nagaan of het huisartsbezoek van Turkse, Surinaamse en Marokkaanse kinderen (0-14 jaar) verschilt met dat van een groep Nederlandse kinderen, die qua achtergrondkenmerken overeenkwam.

Plaats

103 huisartspraktijken verspreid door Nederland.

Opzet

Cohortonderzoek met vergelijking van gematchte groepen.

Methoden

Gegevens van 63.753 kinderen uit de ‘Nationale studie naar ziekten en verrichtingen in de huisartspraktijk’, uitgevoerd door het Nederlands Instituut voor Onderzoek van de Eerstelijnsgezondheidszorg, werden gebruikt. Hierbij registreerden 161 huisartsen gedurende 1 jaar (in 4 groepen van elk 3 maanden) al hun contacten. Sociaal-demografische gegevens werden van de populaties van alle praktijken verzameld. Bij elk Turks, Surinaams en Marokkaans kind afzonderlijk werd een Nederlands kind geselecteerd, vergelijkbaar wat betreft de volgende kenmerken: leeftijd, geslacht, sociaal-economische status, urbanisatiegraad, seizoen van registratie en verzekeringsvorm. Contactfrequentie en -reden, aantal contacten per ziekte-episode, consultduur en percentage consulten buiten reguliere praktijkuren werden geregistreerd.

Resultaten

Er waren geen significante verschillen in contactfrequentie tussen de 3 allochtone groepen en de Nederlandse vergelijkingsgroep, noch in aantal contacten per ziekte-episode. De gemelde klachten verschilden daarentegen wel. Turkse kinderen kwamen vaker wegens maag-darmklachten (relatief risico (RR): 1,81) en luchtwegklachten (RR: 1,27), maar minder vaak wegens oorklachten (RR: 0,54). Surinaamse kinderen kwamen minder vaak wegens klachten met betrekking tot het bewegingsapparaat (RR: 0,65), maar vaker met luchtwegproblemen (RR: 1,20). Marokkaanse kinderen kwamen minder vaak met oorproblemen (RR: 0,51). Een groter percentage allochtone kinderen had een contactduur van minder dan 10 minuten.

Conclusie

Turkse, Surinaamse en Marokkaanse kinderen kwamen niet vaker bij de huisarts dan vergelijkbare Nederlandse kinderen. Wel verschilden de gemelde klachten.