Wegraking: toeval of niet? Het belang van de anamnese bij de differentiële diagnose van een tijdelijke bewustzijnsdaling

Dames en heren,

Wegraking, toeval, niet goed worden, black-out, flauwvallen en absence zijn termen die door volwassen patiënten meestal gebruikt worden om een tijdelijk verlies van bewustzijn aan te duiden. Toch is het goed om dit eerst na te gaan, opdat niet reeds bij het noteren van de hoofdklacht de diagnostische ontsporing begint.

Bewustzijnsverlies wordt gekenmerkt door verlies van contact met de omgeving en het onbereikbaar zijn voor anderen. Het vastleggen van herinneringen is verstoord. Bij een daling van het bewustzijn gebeurt hetzelfde, maar in mindere mate. Om de oorzaak van een ‘wegraking’ te achterhalen is de anamnese en de ondervraging van een eventuele ooggetuige doorslaggevend. Dit laatste kan ook telefonisch. De vermoedelijke oorzaak dient het verdere beleid te bepalen. Geruststellen of verwijzen? En naar wie? En hoe uitgebreid dient dan gezocht te worden naar een oorzaak?

Patiënt A, een vrouw van 51 jaar, heeft sinds ongeveer 10 jaar om…