Weer nieuwe richtlijnen voor reanimatie (2006): onderbouwing, kosten en mogelijke verwarring

- The last revision of the Dutch resuscitation guidelines, a translation of the European Resuscitation Council Guidelines 2005, is based on the recommendations of the International Liaison Committee on Resuscitation (ILCOR). The previous Dutch guidelines were issued in 2002.

- Most changes are based on laboratory studies and retrospective analyses.

- The most important changes are: recognizing circulatory arrest on unresponsiveness and abnormal breathing; a new ratio of chest compressions to ventilations i.e. 30:2 instead of 15:2; and following the procedure of checking the airway (A), taking over the circulation (C) and breathing (B). Furthermore in the event of ventricular fibrillation or ventricular tachycardia with no pulsations then one defibrillator shock only is to be given; this is in contrast with the previous application of cycles of 3 shocks.

- The work and costs of implementation involved in the revision of resuscitation guidelines are tremendous, especially in view of the huge number of laypersons who need to be retrained.

- Also, frequent changes of guidelines may cause confusion and have a negative effect on the quality of resuscitation. Therefore, it is not evident that the benefits of this revision justify its costs.

- It would be good to prospectively evaluate the effectiveness and costs of this revision. In the future, these data might help to decide when altered international recommendations should be translated into new Dutch resuscitation guidelines. Alternative strategies should be considered, for example only changing the guidelines for advanced life support.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:1874-7

Samenvatting

- Onlangs heeft de Nederlandse Reanimatie Raad (NRR) vernieuwde richtlijnen voor reanimatie gepresenteerd op grond van de richtlijnen van de Europese Reanimatieraad, die zijn gebaseerd op nieuwe aanbevelingen van de International Liaison Committee on Resuscitation (ILCOR). De vorige Nederlandse richtlijnen stammen uit 2002.

- De meeste veranderingen zijn gebaseerd op de resultaten van laboratoriumonderzoek en retrospectief onderzoek.

- De voornaamste veranderingen betreffen: het herkennen van circulatiestilstand aan de hand van niet-reageren en niet-normaal ademen, een andere verhouding tussen thoraxcompressies en beademingen, namelijk 30:2 in plaats van 15:2, en het volgen van het schema controle van de ademweg (A), overnemen van de circulatie (C) door thoraxcompressies, en beademen (B). Verder wordt bij ventrikelfibrilleren dan wel ventrikeltachycardie zonder pulsaties slechts eenmaal gedefibrilleerd, tegenover vroegere toepassing van cycli met 3 schokken.

- De implementatie van de veranderingen is kostbaar en arbeidsintensief, met name vanwege het grote aantal leken dat moet worden omgeschoold.

- Frequente aanpassingen van de richtlijnen leiden tot verwarring en kunnen een negatief effect hebben op de kwaliteit van de reanimatie. Het is daardoor onduidelijk of de extra kosten en moeite opwegen tegen de baten.

- Het zou goed zijn om de kosten en de resultaten van deze revisie prospectief te evalueren. Op grond daarvan kan men dan bepalen wanneer veranderingen in de internationale richtlijnen moeten worden doorgevoerd in de Nederlandse.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:1874-7

Artikelinformatie

Aanvaard op

11 april 2007

26 augustus 2007

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:1874-7

Vakgebied

Anesthesiologie en pijn

IC-geneeskunde

Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum Groningen, afd. Intensive Care en Beademing, Postbus 30.001, 9700 RB Groningen.

Hr.J.H.J.M.Meertens, anesthesioloog-intensivist; mw.W.E.Monteban-Kooistra, hr.dr.J.E.Tulleken, hr.dr.J.J.M.Ligtenberg en hr.dr.J.G.Zijlstra, internisten-intensivisten.

Contact hr.J.H.J.M.Meertens (j.h.j.m.meertens@anest.umcg.nl)