Bij het merendeel van de letsels van het maxillo-faciale gebied zijn de gebitselementen, het omgevende bot en de weke delen beschadigd. Eerder werd hierover in dit tijdschrift bericht.12 Patiënten met beschadigingen aan de gebitselementen melden zich in bijna alle gevallen bij de tandarts. Daarentegen krijgt de huisarts te maken met verwondingen van het mondslijmvlies, vooral bij jongere kinderen. In de schaarse literatuur hierover wordt slechts aandacht besteed aan verwondingen van de palatinale mucosa,3 over de resterende karakteristieke verwondingen van het mondslijmvlies zijn nagenoeg geen publikaties verschenen.
Veelal genezen letsels van het mondslijmvlies zonder complicaties. Er komen echter ook verwondingen voor die behandeling behoeven. Achtereenvolgens zullen hier besproken worden de letsels van het slijmvlies van de onderkaak, de bovenkaak, de tong, de lippen, de mondbodem en van het harde en zachte gehemelte, de diagnostiek, de therapeutische maatregelen en de mogelijke late complicaties. Letsels door brandwonden, zuren of logen…
Artikelinformatie
(Geen onderwerp)
Almelo, september 1988,
In hun artikel hebben Van der Wal et al. nagelaten te vermelden dat het merendeel van de oppervlakkige verwondingen van het slijmvlies, zeker als de laesie niet groter is dan 1,5 cm, spontaan en zonder contractie geneest (1988;1740-3). Ervaring in het behandelen van ongevallen aan keel, neus of oren leert dat met name bij de niet-perforerende palatumverwondingen primair hechten in 90% van de gevallen overbodig is. In een tijd van bezuinigingen en dreigende medische overbehandeling is het verstandig capita selecta te voorzien van limiterende adviezen.
(Geen onderwerp)
Leeuwarden, oktober 1988,
Wij danken collega Van Zanten voor zijn reactie. Met ons artikel hebben wij de lezers een overzicht willen geven van de verwondingen van het mondslijmvlies. De therapie van palatumverwondingen is in het artikel te summier behandeld. Chirurgische behandeling van een palatumverwonding is geïndiceerd, als een slijmvlieslapje naar beneden hangt, als er een excessieve bloeding bestaat of als een perforatie naar de neus kan worden vastgesteld.1 Het is volgens collega Van Zanten vooral bij niet-perforerende palatumverwondingen in 90% van de gevallen overbodig primair te hechten; in de geraadpleegde literatuur varieert het aantal onbehandeld gebleven patiënten echter van 23%2 tot 33%.1
Bijlsma ME, Veen AGM van der, Reyntjes RJ, Boering G. Intra-orale verwondingen bij kinderen. Nederlands Tijdschrift Tandheelkunde 1985; 92: 44-6.
Domarus H von, Poeschel W. Impalement injuries of the palate. Plast Reconstr Surg 1983; 72: 656-8.