Denk aan traumatische uterusruptuur

Verkeersongeval bij een hoogzwangere

Klinische praktijk
Wout van der Meij
Gerhard Boogaard
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:B339
Abstract

Samenvatting

Bij een zwangere patiënte met een uterusruptuur na een auto-ongeval werd aanvankelijk de diagnose ‘miltruptuur’ gesteld. Een traumatische uterusruptuur komt zelden voor, maar kan catastrofale gevolgen voor moeder en kind hebben. Een snelle en adequate beoordeling van de zwangere na een trauma is dan ook van groot belang. Daarbij moet men denken aan een eventuele uterusruptuur. De diagnostiek gebeurt met CT of echoscopie, afhankelijk van de toestand van de zwangere en het kind en van de lokale expertise en faciliteiten. De behandeling bestaat uit uterusextirpatie of overhechting van de ruptuur en is afhankelijk van diverse factoren, waaronder kinderwens. Het dragen van een autogordel kan bijdragen aan de preventie van een uterusruptuur en aan de overleving van moeder en kind.

Auteursinformatie

Comprehensive Rural Health Project Jamkhed, India.

Drs. W. van der Meij, tropenarts.

Ziekenhuis Gelderse Vallei, afd. Gynaecologie, Ede.

Drs. G. Boogaard, gynaecoloog.

Contact drs. W. van der Meij (w.vandermeij@gmail.com)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 24 september 2008

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Ik wil graag een kanttekening plaatsen. In dit artikel wordt na het ongeluk van de zwangere vrouw de geruptureerde uterus verwijderd omdat 'de uterus dermate gedestrueerd was dat de kans op complicaties bij een volgende zwangerschap onaanvaardbaar groot was'. Naar mijn mening is dit een oneigenlijk argument. Argumenten om de uterus te verwijderen kunnen legio zijn, zeker in deze casus. De uterus kan bijvoorbeeld technisch niet meer te herstellen zijn, of het bloedverlies uit de ruptuur is zodanig dat dit een extirpatie noodzakelijk maakt. Het feit dat de arts vindt dat de kans op complicaties bij een volgende zwangerschap onaanvaardbaar groot is, is echter geen argument dat in dit rijtje thuishoort. Zou dit betekenen dat wat de arts vindt ook altijd zo moet worden uitgevoerd? Betekent dit dat de patiënte een uterus zonder voortplantingsfunctie per definitie liever kwijt dan rijk is? Kan een arts peroperatief 100% zeker zijn operatie-uitkomst voorspellen? Het past een arts in dit geval om de uterus zo goed mogelijk te herstellen, en vervolgens aan de patiënte te vertellen dat hij een volgende zwangerschap ten zeerste afraadt. Het is dan aan de patiënte zelf om haar afweging te maken.

Universiteit Utrecht, Utrecht

A.M.L. Kok, student Geneeskunde