Veranderen moet je durven

En durf heb je in risicomijdend Nederland wel nodig als je ingesleten zorg achterwege wil laten. Naar Engels voorbeeld bedachten Geerdink en collega’s een simpele voor-na-studie waarin zij de noodzaak van het standaard controleconsult na simpele en stabiele letsels onderzochten (D4604). Het resultaat is een sterke afname van poliklinische controles en beeldvormend onderzoek en niet meer complicaties. Ik hoop dat vele dokters dit voorbeeld durven volgen want als het om controleafspraken gaat valt er nog een wereld aan overbodige zorg te winnen.

Maar hoeveel bewijs heb je nodig om iets wel of niet te doen? Soms is het bewijs er wel en wil je toch niet van je rotsvaste overtuiging af. Waarom trekken Nederlandse verloskundigen zich niets aan van de uitkomsten van een grote trial waaruit blijkt dat electief inleiden van de baring bij een zwangerschap van 39 weken bij laagrisicozwangeren beter is dan afwachten? Wat is hier aan de hand? Cornette betoogt in een scherp commentaar dat wij in Nederland maar beter wel wat met die uitkomsten kunnen doen. Of we moeten glashard kunnen aantonen dat de Nederlandse vrouw anders is en dat wij daarom die trialresultaten terzijde schuiven (D4494).

Van een heel andere orde is het vraagstuk van de verspilling in de zorg. Heijnen (D4830) illustreert in haar stuk ‘Duurbetaald gemak’ dat veiligheidseisen vaak gehanteerd worden om de enorme berg disposables te rechtvaardigen die op de OK gebruikt wordt. Hoezo mag een schroevendraaier maar 20 keer gesteriliseerd worden? Hoezo moeten niet geopende verpakkingen die in de buurt van patiënten zijn geweest, weggegooid worden? Zelfs als u in het geheel niet bent begaan met onze planeet moet het u aan het hart gaan dat we in het ziekenhuis zoveel geld verspillen. Maar ook hier moet je je gezond verstand durven gebruiken en de regels die op geen enkel bewijs zijn gestoeld zonder pardon opzijschuiven. Daar is moed voor nodig en behalve teleurgestelde toeleveranciers zullen maar weinigen hiervan echt schade ondervinden.