Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Therapieresistentie van gastro-oesofageale refluxklachten: zure reflux, niet-zure reflux of geen reflux

Klinische praktijk
A.J. Bredenoord
A.J.P.M. Smout
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:2548-52
Abstract
Abstract
Sluiten
Therapy resistance of gastro-oesophageal reflux symptoms: acid reflux, non-acid reflux or no reflux

- The introduction of proton pump inhibitors (PPIs) was a huge step forward in the treatment of gastric acid-related disorders such as reflux disease and gastric ulcers.

- Despite the strong effectiveness of PPIs, in a small number of patients reflux symptoms are not adequately relieved by these drugs.

- The amount of acid inhibition that can be achieved using a PPI depends on a number of different factors, such as Helicobacter pylori infection, genetic variation in metabolizing enzymes, and lack of compliance.

- Nocturnal gastric acid breakthrough does not appear to be important in the pathogenesis of therapy-resistant reflux symptoms.

- Not all reflux from the stomach into the oesophagus appears to be acidic. Episodes of non-acid reflux may also elicit typical reflux symptoms. This can be established by impedance measurements of the oesophagus.

- However, most patients whose symptoms do not respond satisfactorily to PPI therapy appear not to have reflux disease but instead be suffering from other conditions such as functional dyspepsia, aerophagy or rumination.

- Careful history-taking is pivotal in patients with reflux symptoms and should always precede additional investigations such as upper endoscopy and if necessary 24-hour reflux monitoring.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:2548-52

Samenvatting

- De introductie van de protonpompremmers (PPI’s) betekende een doorbraak in de behandeling van zuurgerelateerde aandoeningen zoals refluxziekte en maagzweren.

- Ondanks de hoge effectiviteit van PPI’s faalt de behandeling bij een klein deel van de patiënten met refluxsymptomen.

- De mate van zuurremming die wordt bereikt met een PPI is afhankelijk van verschillende factoren, zoals infectie met Helicobacter pylori, genetische variatie in metaboliserende enzymen en therapietrouw.

- Nachtelijke zuurdoorbraak lijkt niet erg belangrijk in de pathogenese van therapieresistente refluxklachten.

- Niet alle reflux vanuit de maag in de oesofagus blijkt zuur te zijn. Zogenaamde niet-zure reflux kan ook typische refluxsymptomen veroorzaken; dit kan worden aangetoond met een impedantiemeting van de slokdarm.

- Echter, bij de meeste patiënten die slecht reageren op zuurremmende therapie blijkt dat er geen sprake is van refluxziekte, maar berusten de klachten op functionele dyspepsie, aerofagie of rumineren.

- Een goede anamnese is de eerste stap bij de evaluatie van deze patiënten, gevolgd door een gastroduodenoscopie en eventueel een 24-uursrefluxmeting.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:2548-52

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:2548-52
Auteursinformatie

St. Antonius Ziekenhuis, afd. Maag-, Darm- en Leverziekten, Postbus 2500, 3430 EM Nieuwegein.

Hr.dr.A.J.Bredenoord, arts in opleiding voor maag-darm-leverarts.

Universitair Medisch Centrum Utrecht, afd. Maag-, Darm- en Leverziekten, Utrecht.

Hr.prof.dr.A.J.P.M.Smout, maag-darm-leverarts.

Contact hr.dr.A.J.Bredenoord (a.bredenoord@antonius.net)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

In de overigens voortreffelijke overzichtsartikelen over gastro-oesofageale refluxziekte (GORZ) van Bredenoord en Smout (2008:2548-52) en Draaisma et al. (2008:2553-8) wordt volgens ons onvoldoende aandacht gegeven aan supragastro-oesofageale refluxklachten (SGORZ). De betreffende patiënten hebben vaak weinig 'klassieke' klachten, maar vooral kno-klachten, te weten (een combinatie van) prikkelhoest en keelpijn (faryngitis), globus en 'slijm in de keel', vaak omschreven als 'post nasal drip'. Faryngitis kán een gevolg zijn van post nasal drip door rinosinusitis, maar ook van SGORZ [1]. Kinderen hebben vaker dan volwassenen klachten van een- of tweezijdige pijn of kriebel in het oor (uitstralend vanuit faryngitis) en reactieve adenoïdhypertrofie. Bekender zijn nachtelijk laryngospasme met benauwdheid (verwarring met slaapapneu is mogelijk) en posterieure laryngitis (een stem die 's morgens 'moeilijk op gang komt' of pas na uitbundig keelschrapen). Het is lastig om bij deze patiënten met zekerheid reflux vast te stellen (zie 2008:2548-52). 24-uurs-pH-meting ter hoogte van de M. constrictor pharyngis superior is een mogelijkheid daartoe, maar eenvoudiger is de diagnose aannemelijk te maken aan de hand van afnemende klachten na een proefbehandeling van enkele maanden met hoge doses protonpompremmers (zie 2008:2548-52). Maagzuur werd al eerder aangetroffen in het middenoor, een 'cul-de-sac' van de bovenste luchtweg. Recent werd gal in het middenoor gevonden van een vrouw van 83 jaar, en bij kinderen met een otitis media met effusie [1-3]. Dit laatste, een tot voor kort onbekend fenomeen, biedt steun aan een oorzakelijke relatie tussen SGORZ en bovensteluchtwegklachten. Literatuur [1] Poelmans J. Supraesophageal manifestations of (duodeno-)gastroesophageal reflux in adult otorhinolaryngological patients [proefschrift]. Leuven: Katholieke Universiteit Leuven; 2004. [2] Sone M, Kato T, Nakashima T. A woman with biliary reflux into her middle ear. Otolar Head & Neck Surg. 2008;139:600-1. [3] Klokkenburg IJ, Hoeve LJ, Francke J, Wieringa MH, Borgstein J, Feenstra L. Bile acids identified in middle ear effusions of children with OME. Laryngoscope. [ter perse]. Rotterdam, november 2008 Erasmus MC-Sophia Kinderziekenhuis, Rotterdam Dr. J.A. (Hans) Borgstein, kno-arts Dr. L.J. (Hans) Hoeve, kno-arts Prof.dr. Louw Feenstra, kno-arts