Samenvatting
- De introductie van de protonpompremmers (PPI’s) betekende een doorbraak in de behandeling van zuurgerelateerde aandoeningen zoals refluxziekte en maagzweren.
- Ondanks de hoge effectiviteit van PPI’s faalt de behandeling bij een klein deel van de patiënten met refluxsymptomen.
- De mate van zuurremming die wordt bereikt met een PPI is afhankelijk van verschillende factoren, zoals infectie met Helicobacter pylori, genetische variatie in metaboliserende enzymen en therapietrouw.
- Nachtelijke zuurdoorbraak lijkt niet erg belangrijk in de pathogenese van therapieresistente refluxklachten.
- Niet alle reflux vanuit de maag in de oesofagus blijkt zuur te zijn. Zogenaamde niet-zure reflux kan ook typische refluxsymptomen veroorzaken; dit kan worden aangetoond met een impedantiemeting van de slokdarm.
- Echter, bij de meeste patiënten die slecht reageren op zuurremmende therapie blijkt dat er geen sprake is van refluxziekte, maar berusten de klachten op functionele dyspepsie, aerofagie of rumineren.
- Een goede anamnese is de eerste stap bij de evaluatie van deze patiënten, gevolgd door een gastroduodenoscopie en eventueel een 24-uursrefluxmeting.
Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:2548-52
Reacties