Risico's van diazepam bij pasgeborenen

Rotterdam, september 1990,

De Vries et al. concluderen in hun artikel dat diazepam bij pasgeborenen ontraden moet worden, gezien de kans op ernstige bijwerkingen (1990;1708-9). Diazepam dient dan ook niet als eerste keus gebruikt te worden in de behandeling van neonatale convulsies. Toch kan het voorkomen dat de kinderarts of obstetricus geconfronteerd wordt met intoxicatieverschijnselen van dit middel bij pasgeborenen. In de behandeling van een ernstige pre-eclampsie kan diazepam een effectief hulpmiddel blijken.1 Als ongewenst effect kan echter ademdepressie van de pasgeborene optreden. Intubatie en kunstmatige ventilatie kunnen dan zelfs noodzakelijk zijn.

Wij hebben de benzodiazepine-antagonist flumazenil gebruikt bij de resuscitatie van een aantal pasgeborenen.2 Al deze pasgeborenen vertoonden een ernstige ademhalingsdepressie nadat kort voor de geboorte aan de moeder diazepam was toegediend in verband met pre-eclampsie. In alle gevallen kon de behandeling met flumazenil kunstmatige beademing voorkomen. In de ziektegeschiedenis die De Vries et al. hebben beschreven, overschreed de dosering diazepam ruimschoots de therapeutische dosering. Bij een aantal pasgeborenen in ons onderzoek waren ernstige ademhalingsdepressies aanwezig bij lagere spiegels. Intoxicatieverschijnselen waren in dit geval dan ook te verwachten. Flumazenil had hierbij, naar onze mening, de beademing wellicht kunnen voorkomen. Tevens had het als diagnosticum behulpzaam kunnen zijn en de lange periode van onzekerheid omtrent de etiologie van het coma kunnen bekorten.

Flumazenil wordt in de literatuur beschreven als een middel met minimale effecten op het centrale zenuwstelsel en wordt snel geëlimineerd door de lever. Wij zijn bezig met onderzoek omtrent effectiviteit en veiligheid bij pasgeborenen.

Groningen, september 1990,

Wij zijn verheugd dat collegae Baartmans et al. ons advies geen diazepam bij pasgeborenen te gebruiken, onderschrijven. Uiteraard hebben wij bij onze patiënt overwogen flumazenil toe te dienen. Wij hebben hiervan afgezien, omdat er naar ons oordeel nog onvoldoende gegevens omtrent flumazenil beschikbaar waren om de effectiviteit ervan en de veiligheid, met name op langere termijn, te beoordelen. Daarnaast kon de patiënt binnen twee dagen van de beademing ontwend worden en was de oorzaak van het coma relatief snel bekend.