Respiratoire insufficiëntie met een fataal beloop bij een patiënt met morbide obesitas

Background

Healthcare professionals are seeing an increasing number of morbidly obese patients. Medical interventions are often difficult to perform in these patients. In acute situations this can lead to major problems.

Case description

Assistance from a mobile medical team was requested for a 42-year-old male weighing 350 kg with severe respiratory failure. Transporting the patient was problematic due to his build. The hospital to which he was brought after hours of delay lacked the appropriate space and resources for morbidly obese patients. Since the condition of the patient deteriorated, intubation and mechanical ventilation were required. Despite additional equipments for problematic airway access, the procedure failed and the patient died due to respiratory failure.

Conclusion

Designating centres for care, also in the acute situations, of morbidly obese patients is recommended, to improve the care of these patients and to prevent disasters.

Conflict of interest: none declared. Financial support: none declared.

Samenvatting

Achtergrond

Gezondheidsmedewerkers zien steeds vaker patiënten met morbide obesitas. Medische handelingen bij deze patiënten zijn vaak lastig uit te voeren, wat in acute situaties tot grote problemen kan leiden.

Casus

Bij een 42-jarige man van 350 kg met ernstige respiratoire insufficiëntie werd assistentie gevraagd van een mobiel medisch team. Vanwege het postuur van de patiënt was het problematisch hem te vervoeren. Het ziekenhuis waar hij na uren oponthoud naartoe werd gebracht, beschikte niet over de juiste ruimte en hulpmiddelen voor morbide obese patiënten. Omdat de situatie van de patiënt verslechterde, was intubatie en mechanische ventilatie noodzakelijk. Ondanks extra maatregelen voor een moeilijk toegankelijke luchtweg, mislukte de procedure en overleed de patiënt aan de respiratoire insufficiëntie.

Conclusie

Het verdient aanbeveling om expertisecentra voor de zorg, ook in acute situaties, van patiënten met morbide obesitas aan te wijzen, om deze zorg te verbeteren en ernstige problemen te kunnen voorkomen.

Artikelinformatie

1 november 2012

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2012;156:A5086

Vakgebied

Anesthesiologie en pijn

Auteursinformatie

Erasmus MC, Rotterdam.

Afd. Anesthesiologie: dr. I.I. de Liefde, dr. I.R.A.M. Mertens zur Borg en prof.dr. R.J. Stolker, anesthesiologen.

Service Organisatie Kennis: dr. B.J. Smit, kinderarts.

Ikazia Ziekenhuis, afd. Anesthesiologie, Rotterdam.

Drs. L. Klompe, anesthesioloog.

Contact Contact persoon: dr. I. I. de Liefde (i.deliefde@erasmusmc.nl)

Verantwoording

Deze casus is op verzoek van de Inspectie voor de Gezondheidszorg opgeschreven en voor publicatie aangeboden.
Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 28 augustus 2012

Auteur	Belangenverstrengeling
Inge I. de Liefde	ICMJE-formulier
Bert J. Smit	ICMJE-formulier
Lennart Klompe	ICMJE-formulier
Ingrid R.A.M. Mertens zur Borg	ICMJE-formulier
Robert Jan Stolker	ICMJE-formulier

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?

Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.

ASK NTVG

Reacties

Morbide obesitas, beademen en zorgkosten (6)

Artsen hebben vaak de automatische reactie om bij een probleem direct weer oplossingen te zoeken, vaak in de vorm van speciale afdelingen, apparatuur en expertisecentra. Maar is het nu werkelijk wenselijk om betaald uit collectieve middelen speciale voorzieningen te treffen voor mensen met een dermate extreem gewicht als in dit artikel?

Hoewel ik direct toegeef dat het niet altijd makkelijk is om een gezond gewicht te handhaven gaat niemand met een gezond gewicht naar bed en wordt met overgewicht wakker. Je bent er altijd zelf bij en hoeft het niet zo ver te laten komen dat je 350 kg weegt. Solidariteit is mijns inziens niet grenzeloos en betekent niet dat iedereen altijd met succes een beroep zal kunnen doen op collectieve voorzieningen.

Ingrid Snels, verzekeringsarts

Morbide obesitas en beademen (antwoord auteur)

Beste Collegae

Het is leuk de vele verschillende meningen te lezen.

Ik ben het met de collegae eens dat de huisarts een cruciale rol speelt. Naast op tijd insturen, is het vooral belangrijk dat er duidelijke afspraken gemaakt worden met patiënt / familie over evt. behandelingen en wel of niet doorverwijzen.

In geval van de casus heeft familie zelf aan de bel getrokken en zijn aanwezig geweest tot het moment dat patiënt naar de operatie kamer werd gebracht. Ze waren goed op de hoogte over de ernst van de situatie en het risico op overlijden. Maar het blijft de vraag of de patiënt wel ingestuurd had moeten worden.

Maar in het ziekenhuis wordt je ermee geconfronteerd. Ik blijf wel van mening dat afspraken met omringende ziekenhuizen over de zorg van dergelijk patiënten gewenst is. Deze casus, de meest extreme, staat niet meer op zichzelf. Er zijn meerdere casussen geweest met wisselende uitkomsten. Helaas bleek dat sommige ziekenhuizen waar bariatrische chirurgie plaatsvindt, dergelijk patiënten niet willen aannemen. Daarom zijn duidelijke afspraken nodig.

Verder wil ik nog reageren op de opmerkingen van dhr Westermann.

Bij aankomst in het ziekenhuis na de astrup, hebben wij de Fio2 i.v.m. dezelfde reden als dhr Westermann aangeeft verlaagd. Wel moet in ogenschouw genomen worden, dat de saturatie prehospitaal 60 % was. Ook was het onduidelijk wat er aan de hand was (eind stadium ziekte, cardiaal falen, pneumonie, allergische reactie?)
M.b.t. de respiratoire ondersteuning: CPAP kan in bepaalde gevallen zeker tot verbetering lijden. NIV zou optimaler zijn geweest, maar was niet voorhanden. Daarnaast was de conditie zeer slecht en ging de patiënt zo snel achteruit dat zowel CPAP en NIV niet meer mogelijk waren.
Verder was de houding van de patiënt verre van ideaal was. Maar iemand van 350 kg kan niet van positie veranderd worden zonder de juiste hulpmiddelen.
De beste optie was om pre-hospitaal te starten met NPPV. De vraag is of dat mogelijk is en vooral in dergelijke problematische situatie.
Over de effecten van obesitas op de verschillende orgaansystemen en de farmacokinetiek en dynamiek zijn nog veel onduidelijkheden. Er zijn vooral vele contraversies over de doseringen van medicijnen. Graag had ik meer willen vertellen maar was gebonden aan een zeer beperkte maximale aantal woorden.

Al met al ben ik blij dat het stuk veel los heeft gemaakt en het collegae aan het denken zetten.

Inge de Liefde