Samenvatting
Bij 345 patiënten met een acuut hartinfarct werd tweedimensionale echocardiografie verricht kort na opneming. Met behulp van een segmentale wandbewegingsscore (WBS) als een snelle methode om de ernst van de linker-kamerdysfunctie vast te leggen werd gepoogd de patiënten onder te verdelen in subgroepen met een hoge of lage sterftekans in het eerste jaar na het infarct.
In totaal overleden 69 patiënten (20) en deze hadden een significant hogere WBS (gem. 16,2; SD 5,9) dan de overlevenden (gem. 5,7; SD 3,0). Er was geen verschil in gemiddelde WBS bij patiënten die reeds tijdens de ziekenhuisopname of na ontslag overleden. Een WBS van minder dan 10 werd gehanteerd om een groep met lage sterftekans te onderscheiden van een groep met hoge sterftekans (WBS ≥ 10): sterfte resp. 8245 (3,3) en 60100 (61). De sensitiviteit van een score ≥ 10 voor het voorspellen van sterfte was 88, de specificiteit 86 en positieve en negatieve voorspellende waarde resp. 61 en 97.
Uit het tweedimensionale echocardiogram, kort na opname wegens acuut infarct vervaardigd, kan op snelle en noninvasieve wijze een indruk worden verkregen van de ernst van de linker-kamerdysfunctie en daarmee van de prognose.
Reacties