Prehabilitatieprogramma’s schieten als paddenstoelen uit de grond. Tegelijkertijd lopen er tal van studies naar de effectiviteit ervan. Is de tijd al rijp om prehabilitatie als standaardzorg aan te bieden?
Het concept ‘prehabilitatie’ klinkt zo logisch: een betere voorbereiding leidt tot een betere uitkomst. De term prehabilitatie werd al in 1946 geïntroduceerd. Destijds werden rekruten in het leger voorafgaand aan een missie getraind, om de gevolgen van letsel op de fysieke conditie te beperken.1 Het onderzoek naar prehabilitatie binnen de geneeskunde is 60 jaar later op gang gekomen. Inmiddels zien we een exponentiële stijging van het aantal publicaties over prehabilitatie.
Wat zegt de literatuur?
Er wordt veelal onderscheid gemaakt tussen unimodale en multimodale prehabilitatie. Unimodale prehabilitatie omvat interventies die gericht zijn op verbetering van ofwel de fysieke fitheid, ofwel de voedingsstatus. Multimodale prehabilitatie omvat interventies die gericht zijn op het verbeteren van de fysieke fitheid, voedingsstatus en mentale weerbaarheid, al dan niet in combinatie met het opheffen van ijzertekort en het optimaliseren van de bloedsuikerspiegel, verwijzing naar een geriater als er sprake is van kwetsbaarheid en ondersteuning bij het…
Reacties