Pathogenese en behandeling van het ulcus cruris venosum

Klinische praktijk
W. Westerhof
J.R. Mekkes
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1991;135:1900-5

Zie ook de artikelen op bl. 1905 en 1908.

Veneuze ulceratie is een veel voorkomend probleem in de klinische praktijk. Alhoewel het zeer duidelijk is dat chronische veneuze insufficiëntie de onderliggende oorzaak is, is het precieze pathogenetische mechanisme zeer gecompliceerd, en nog steeds niet helemaal opgehelderd. Sedert 1886, toen John Gay het verband tussen veneuze trombose en ulceratie voor het eerst vrij uitvoerig beschreef,1 zijn verschillende theorieën over de pathogenese van het veneuze ulcus cruris ontwikkeld en er komen nog steeds nieuwe hypotheses bij. Enkele van deze theorieën zijn in chronologische volgorde in de tabel opgenomen.

In dit artikel geven wij een overzicht van de pathogenese en de behandeling van het ulcus cruris venosum.

Pathogenese

Een belangrijke bijdrage in het ontrafelen van de pathogenese was het werk van Browse en Burnand. Maar zelfs hun hypothese, dat de fibrinemanchet rond de capillairen de diffusie van zuurstof blokkeert, is onbevredigend…

Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum, afd. Huidziekten, Meibergdreef 9, 1105 AZ Amsterdam.

Dr.W.Westerhof, dermatoloog; J.R.Mekkes, assistent-geneeskundige.

Contact dr.W.Westerhof

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties