Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Orale anticonceptiva en het risico op mammacarcinoom

Onderzoek
M.A. Rookus
F.E. van Leeuwen
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1995;139:1450-4
Abstract
Abstract
Sluiten
Oral contraceptives and the risk of breast cancer

To gain an insight into the relationship between the use of oral contraceptives (OC) and the risk of breast cancer.

Design

Population-based case-control study.

Setting

The Netherlands (districts of 4 regional cancer centres ‘Amsterdam’, ‘East’, ‘West’ and ‘South’).

Method

918 patiënts with invasive breast cancer, diagnosed in the period 1986-1989, at the age of 20-54 years, were pair-matched on age and district with controls randomly selected from municipal registers. Information on OC use was obtained from the women by an interview and from their (former) prescribers by a written questionnaire.

Results

Overall, the use of OC for 12 years or more was associated with a relative risk of breast cancer (RR) of 1.3 (95 confidence interval: 0.9-1.9) compared with never-users. This increased risk concerned developing breast cancer at an early age (< 36 yrs; p = 0.08) and in later life (46-54 yrs; p = 0.004), but not the intermediate age group (36-45 years). The RR of breast cancer before the age of 36 was 2.1 (1.0-4.5) for OC use of 4 years or longer, compared with shorter or no use. With increasing duration of use of OC before the age of 20, an increasing risk of breast cancer before the age of 36 was found (RR = 1.44 per year of OC use before age 20, p = 0.04). OC use during the preceding three years was associated with an elevated risk of breast cancer in later life (46-54 years; RR = 1.9 (0.9-4.1) p = 0.02).

Conclusion

In this study an increased risk of breast cancer at an early age was found for women using OC for four years or longer. As prolonged OC use started not before the seventies, the final effect on the prevalence of breast cancer in later life can only be determined in the next 10 years.

Samenvatting

Doel

Inzicht krijgen in het verband tussen pilgebruik en het risico op mammacarcinoom.

Opzet

Regionaal patiënt-controleonderzoek.

Plaats

Nederland (de regio's van 4 integrale kankercentra: Amsterdam, Oost, West en Zuid).

Methode

918 patiënten bij wie in de periode 1986-1989, op de leeftijd van 20-54 jaar, een invasief mammacarcinoom werd gediagnostiseerd, werden paarsgewijs gematcht op leeftijd en regio met, aselect uit bevolkingsregisters gekozen, controlepersonen. Informatie over pilgebruik werd tijdens een vraaggesprek ingewonnen bij de vrouw zelf en met behulp van een schriftelijke vragenlijst bij haar (vroegere) voorschrijvers.

Resultaten

Vergeleken met nooit-gebruiksters hadden vrouwen die langdurig (≥ 12 jaar) de pil hadden gebruikt een licht verhoogd risico op mammacarcinoom (relatief risico (RR) van 1,3 (95-betrouwbaarheidsinterval: 0,9-1,9)). Dit verhoogde risico betrof zowel het krijgen van mammacarcinoom op jonge (< 36 jaar; p = 0,08) als op oudere (45-54 jaar; p = 0,004) leeftijd, maar niet op de tussenliggende leeftijden (36-45 jaar). Het RR op mammacarcinoom voor het 36e jaar was 2,1 (1,0-4,5) na 4 jaar pilgebruik of langer, vergeleken met korter of geen pilgebruik. Naarmate het pilgebruik voor het 20e jaar langer was, nam het risico op mammacarcinoom voor het 36e jaar toe (RR = 1,44 per jaar; p = 0,04). Pilgebruik in de laatste 3 jaar gaf een verhoogd risico op mammacarcinoom op het 46-54e jaar (RR = 1,9 (0,9-4,1); p = 0,02).

Conclusie

In dit onderzoek werd een verhoogd risico op mammacarcinoom op jonge leeftijd na pilgebruik van 4 jaar of langer gevonden. Aangezien langdurig pilgebruik pas in de jaren zeventig op gang is gekomen, kan het uiteindelijk effect op het voorkomen van mammacarcinoom op oudere leeftijd pas de komende 10 jaar worden vastgesteld.

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 1995;139:1450-4
Vakgebied
Verloskunde/gynaecologie
Kanker
Auteursinformatie

Het Nederlands Kanker InstituutAntoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis, afd. Epidemiologie, Plesmanlaan 121, 1066 CX Amsterdam.

Mw.dr.M.A.Rookus en mw.dr.ir.F.E.van Leeuwen, epidemiologen.

Contact mw.dr.ir.F.E.van Leeuwen

Verantwoording

Namens de Nederlandse werkgroep Orale Anticonceptiva en Mammacarcinoom, waarin voorts zitting hadden: prof.dr.J.A.van Dongen, chirurg; dr.C.C.E.Schaake-Koning, radiotherapeut; dr.E.Engelsman[dagger], medisch oncoloog; M.A.Crommelin, radiotherapeut; dr.T.Wobbes, chirurg; mw.J.Benraadt, internist (Integraal Kankercentrum Amsterdam: IKA); dr.L.A.L.M.Kiemeney, epidemioloog (IK-Oost); mw.M.Th.Verhagen-Teulings (IK-Zuid); dr.R.Otter, internist (IK-West); interviewers: M.E.Vreede-de Rijke, P.A.M.Braas, M.M.P.G.M. Woordes van Baalen, M.A.B.A.de Groot-Vlasveld, ir.M.H.Haring, ir.C.M.Waardenburg, ir.A.M.J.Chorus, ir.C.Nijboer, drs.M.Oostindiër en drs.H.F.Treurniet; adviseurs: prof.dr.J.H.H.Thijssen, endocrinoloog; ir.A.A.M.Hart, statisticus; J.L.Peterse, patholoog.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties