Samenvatting
Doel
De diagnostische bijdrage bepalen van palpatie, echografie en CT bij de detectie van supraclaviculaire lymfekliermetastasen bij patiënten die zich presenteerden met klinische of radiologische tekenen van longkanker, met als gouden standaard cytologisch onderzoek van een aspiraat van echografisch vergrote klieren.
Opzet
Prospectief, multicentrisch onderzoek.
Methode
Bij 117 opeenvolgende patiënten met klinische of radiologische tekenen van longkanker werden de supraclaviculaire regio’s geblindeerd onderzocht middels palpatie, echografie en CT. Bij patiënten met een supraclaviculaire lymfeklier met een echografisch korte as van > 5 mm werd een cytologische aspiratie verricht. De sensitiviteit van palpatie, echografie en CT werd vergeleken met behulp van de McNemar-toets. Logistische regressie werd toegepast om de relatie tussen de palpabiliteit en de grootte van de lymfekliermetastasen te bepalen.
Resultaten
Supraclaviculaire metastasen werden cytologisch bewezen bij 30/117 (26) patiënten; 8/26 (31) patiënten met kleincellige longkanker en 22/91 (24) met niet-kleincellige longkanker. De sensitiviteit van echografie en CT (0,83) in het opsporen van supraclaviculaire metastasen was significant hoger dan van palpatie (0,33). Pas bij een diameter van tenminste 22,3 mm bestond er een kans van 50 dat een lymfeklier met metastering gepalpeerd werd. Door het aantonen van niet-palpabele supraclaviculaire metastasen veranderde het TNM-stadium bij 3/91 patiënten en werden verdere invasieve diagnostische procedures voorkómen bij 11/91 patiënten met niet-kleincellige longkanker.
Conclusie
26 van de patiënten die zich presenteerden met klinische of radiologische tekenen van longkanker had echografisch aantoonbare en bewezen supraclaviculaire metastasen. Echografie en echografisch geleide cytologische aspiratie van supraclaviculaire lymfeklieren verdienen een plaats vroeg in de diagnostiek en stagering van patiënten met longkanker.
Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:189-95
Reacties