Zie ook het artikel op bl. 1406.
Elders in dit nummer beschrijven Van Geel et al. de resultaten van de behandeling van een niet zo vaak voorkomende manifestatie van longkanker, de ‘superior-sulcustumor’, ook wel bekend als ‘pancoasttumor’.1 De auteurs hebben in de loop van een vrij lange periode, een gemiddelde follow-up van 26 maanden, geprobeerd de behandelingsresultaten te verbeteren en zijn daar, tot op zekere hoogte, in geslaagd. Hun artikel illustreert duidelijk hoe moeilijk het is om bij weinig voorkomende presentaties van longkanker, zelfs in een regionaal centrum, te komen tot evalueerbare en publiceerbare resultaten. Het artikel illustreert ook waar het in het algemeen bij de ontwikkeling van behandelingen vaak aan schort, maar ook hoe deze presentatie van longkanker welhaast model staat voor de moderne behandeling van longkanker en voor de daardoor geleidelijk verbeterende prognose.
Allereerst blijkt hoe weinig wetenschappelijk de benadering van ook deze uiting van longkanker…
Reacties