Inleiding
Alvorens weefsels en (of) organen van een donor voor transplantatie worden goedgekeurd, vindt een uitgebreid onderzoek plaats. Onderdeel daarvan vormt een screening op infecties die mogelijk op de ontvanger overgebracht kunnen worden.1 Ook kan een besmetting van weefsels of organen plaatsvinden tijdens de procedure van verwijdering, bewaren, en implantatie bij de ontvanger. Dergelijke besmettingen, die doorgaans bacterieel zijn, blijven hier onbesproken: in dit artikel concentreren wij ons op de infecties die van de donor afkomstig zijn en door anamnese en screening worden opgespoord. Bij deze bespreking gaan wij uit van de zogenaamde multiorgaandonor, daar landelijk wordt gestimuleerd om bij postmortale donors zo mogelijk meerdere organen te verkrijgen. Het keuringsbeleid dient hierop afgestemd te zijn; van de donors zou de multi-orgaandonor het uitvoerigst onderzocht moeten worden.
Volgens een landelijke afspraak wordt het serum van een potentiële orgaandonor altijd onderzocht op de aanwezigheid van hepatitis B surface antigen (HBsAg), humaan…
Reacties