Op welke infecties zou een multi-orgaandonor serologisch onderzocht moeten worden?

Klinische praktijk
J.M.D. Galama
I.C. Gyssens
P.J. Batavier
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1992;136:465-8

Inleiding

Alvorens weefsels en (of) organen van een donor voor transplantatie worden goedgekeurd, vindt een uitgebreid onderzoek plaats. Onderdeel daarvan vormt een screening op infecties die mogelijk op de ontvanger overgebracht kunnen worden.1 Ook kan een besmetting van weefsels of organen plaatsvinden tijdens de procedure van verwijdering, bewaren, en implantatie bij de ontvanger. Dergelijke besmettingen, die doorgaans bacterieel zijn, blijven hier onbesproken: in dit artikel concentreren wij ons op de infecties die van de donor afkomstig zijn en door anamnese en screening worden opgespoord. Bij deze bespreking gaan wij uit van de zogenaamde multiorgaandonor, daar landelijk wordt gestimuleerd om bij postmortale donors zo mogelijk meerdere organen te verkrijgen. Het keuringsbeleid dient hierop afgestemd te zijn; van de donors zou de multi-orgaandonor het uitvoerigst onderzocht moeten worden.

Volgens een landelijke afspraak wordt het serum van een potentiële orgaandonor altijd onderzocht op de aanwezigheid van hepatitis B surface antigen (HBsAg), humaan…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis St.Radboud, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen.

Afd. Medische Microbiologie: dr.J.M.D.Galama, arts-viroloog.

Afd. Algemene Interne Geneeskunde: mw.I.C.Gyssens.

Mw.P.J. Batavier, verpleegkundig transplantatiecoördinator.

Contact dr.J.M.D.Galama

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties