Obesitas: argument voor weigeren fertiliteitsbehandeling?

Obesity can lead to anovulation and subfertility. Around the world fertility treatment is withheld from women above a certain BMI, ranging from 25 to 40 kg/m². The proponents of this policy use three different arguments to justify their restrictions: risks to the woman, health and wellbeing of the future child, and importance for society. In this article we critically appraise these arguments. In conclusion, we think obese women should be informed about the consequences of their weight on fertility and pregnancy complications and encouraged to lose weight. If, however, a woman is unable to lose weight despite effort, we feel there is no argument to withhold treatment from her. This would be unjustified with respect to the treatment of other women with a high risk of complications.

Conflict of interest: none declared. Financial support: none declared.

Veel mensen hebben de wens een gezin te stichten. Dat is bij vrouwen met obesitas (BMI: ≥ 30 kg/m²) niet anders dan bij vrouwen met een niet-afwijkend gewicht. Vrouwen met obesitas hebben echter meer kans op subfertiliteit dan vrouwen met een gezond gewicht. Tevens is er bij vrouwen met obesitas vaker sprake van anovulatie en hebben subfertiele obese vrouwen met een ongestoorde cyclus een lagere kans op een spontane zwangerschap.1 Om deze redenen zullen obese vrouwen vaker hulp nodig hebben om zwanger te raken. In Nederland en in het buitenland zijn er verschillende fertiliteitsklinieken die een BMI-grens aanhouden waarboven een vrouw behandeling geweigerd wordt. Deze grens ligt in Nederland meestal rond een BMI van 35 kg/m², en varieert wereldwijd van 25-40 kg/m².

Het uitsluiten van een bepaalde groep subfertiele vrouwen van een fertiliteitsbehandeling die voor anderen wél beschikbaar is, vraagt om een expliciete…