Nieuwe therapie van asthma bronchiale: toepassing van leukotrieenreceptorantagonisten en leukotrieensyntheseremmers

Leukotrienes are important mediators of asthma.

Antileukotriene therapy appears to provide the answer, owing to its reliever and controller properties. Two main categories of antileukotriene drugs have been introduced: leukotriene receptor antagonists and leukotriene biosynthesis inhibitors.

Both types of drugs provide comparable protection against bronchoactive stimuli (allergen, exercise, aspirin).

Moreover, beneficial effects have been observed in the treatment of day-to-day asthma, resulting in amelioration of clinical symptoms and lung function parameters, with reduction of β₂-agonist and corticosteroid use, suggesting antiinflammatory effects.

Owing to these properties in combination with generally mild adverse effects, antileukotrienes are promising in the treatment of patients, including children, with various forms of asthma.

However, their definitive place in the asthma management will depend on the long-term effects on the chronic airway inflammation, which determines the structural changes within the airways, and the subsequent severity of clinical symptoms.

Samenvatting

Leukotriënen zijn belangrijke ontstekingsmediatoren bij de pathofysiologie van astma.

Antileukotriënen lijken geschikte farmaca vanwege hun bronchusverwijdende en stabiliserende werking.

Twee categorieën van deze nieuwe anti-astmamiddelen werden onlangs in verschillende landen geregistreerd: leukotrieenreceptorantagonisten en leukotrieensyntheseremmers. Beide soorten farmaca bieden vergelijkbare bescherming tegen verschillende luchtwegvernauwende stimuli (allergeen, inspanning, acetylsalicylzuur).

Ook hebben deze middelen gunstige klinische effecten bij astma, zoals blijkt uit een aanzienlijke verbetering van longfunctiegraadmeters en symptoomscores en uit een afname van de behoefte aan β₂-adrenerge agonisten en corticosteroïden; tevens zijn er aanwijzingen voor ontstekingsremmende effecten.

Vanwege deze eigenschappen en de relatief geringe bijwerkingen lijken antileukotriënen goede toepassingsmogelijkheden te hebben bij patiënten met verschillende gradaties van astma, ook bij kinderen.

De definitieve plaats van deze farmaca bij de behandeling van astma hangt nog af van de langetermijneffecten op de chronische luchtwegontsteking, die de structurele veranderingen van de luchtwegen en daarmee de ernst van de klinische verschijnselen bepaalt.