Nieuwe klasse medicijnen voor chronische hepatitis C

Worldwide approximately 130-210 million people suffer from chronic hepatitis C.
Adequate antiviral therapy reduces morbidity and mortality caused by chronic hepatitis C and prevents further spread of the hepatitis C-virus (HCV).
The current standard treatment of chronic hepatitis C, consisting of the combination of pegylated interferon-α (peginterferon) and ribavirin, lasts 24-48 weeks, and is accompanied by significant side effects and has a suboptimal chance of success.
Protease inhibitors, which have recently been registered, belong to a new class of medicines which directly affect the life cycle of HCV.
Protease inhibitors, in combination with peginterferon and ribavirin, provide almost double the chance of curing in patients with HCV genotype 1. Treatment duration can be shortened in a considerable proportion of these patients.
Since treatment with protease inhibitors can lead to resistant virus strains and this therapy leads to additional side effects, the complexity of treatment will increase.

Toets voor nascholing (verlopen)

Aan dit leerartikel was een toets gekoppeld waarmee je nascholingspunten kon verdienen.

Bekijk de toets

Samenvatting

Naar schatting hebben wereldwijd 130-210 miljoen mensen chronische hepatitis C.
Adequate antivirale therapie vermindert morbiditeit en mortaliteit door chronische hepatitis C en voorkomt verdere verspreiding van het hepatitis C-virus (HCV).
De huidige standaardbehandeling van chronische hepatitis C, bestaande uit de combinatie van gepegyleerd interferon-α (peginterferon) en ribavirine, duurt 24-48 weken, gaat gepaard met significante bijwerkingen en geeft een suboptimale kans op genezing.
Proteaseremmers, die recent zijn geregistreerd, behoren tot een nieuwe klasse medicijnen die direct op de levenscyclus van HCV aangrijpen.
Proteaseremmers zorgen in combinatie met peginterferon en ribavirine voor bijna een verdubbeling van de kans op genezing voor patiënten met HCV-genotype 1; bij een aanzienlijk deel kan de behandelduur worden verkort.
Omdat er door de behandeling met proteaseremmers resistente virusstammen kunnen ontstaan en deze therapie extra bijwerkingen geeft, zal de complexiteit van de behandeling toenemen.

Artikelinformatie

5 maart 2012

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2012;156:A3840

Vakgebied

Maag-darm-leverziekten

Interne vakken

Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum, Amsterdam.

Afd. Maag-, Darm-, en Leverziekten: S.J. Aronson BSc, student; drs. J. de Bruijne, MDL-arts in opleiding (thans: Onze Lieve Vrouwe Gasthuis, afd. Interne Geneeskunde, Amsterdam); dr. C. J. Weegink, arts; dr. M. van der Valk, internist-infectioloog (tevens: afd. Infectieziekten, Tropische geneeskunde en AIDS); dr. H.W. Reesink, internist-hepatoloog.

Afd. Medische Microbiologie: dr. J. Schinkel, arts-microbioloog.

Contact dr. H.W. Reesink (h.w.reesink@amc.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: H.W. Reesink ontving vergoedingen voor consultatieve werkzaamheden voor PRA-International. De instelling waarvoor hij werkzaam is, ontving vergoedingen van Agis voor deelname aan het zorgvernieuwingsproject 2006. J. Schinkel ontving beurzen van verschillende bedrijven (PRA-International, Siemens Healthcare, Diagnostics, Idenix en Anadys). M. van der Valk kreeg vergoedingen voor consultatieve werkzaamheden voor ViiV Healthcare en voor het geven van lezingen voor Boehringer-Ingelheim. Financiële ondersteuning voor dit artikel: geen gemeld.
Aanvaard op 22 januari 2011