Zie ook de artikelen op bl. 388 en 395.
Dames en Heren,
Bij het nemen van medische beslissingen bij demente patiënten heeft de arts niet de gebruikelijke gesprekspartner. De demente patiënt is immers vaak niet in staat zijn wil voldoende kenbaar te maken. De huisarts, specialist of verpleeghuisarts zal een andere strategie moeten volgen om bij een demente patiënt het beleid vast te stellen; hij zal in de besluitvorming gegevens betrekken over de vroegere opvattingen van de patiënt – voor zover bekend –, waarbij ook de mening van familieleden een rol kan spelen. Wanneer er geen wilsverklaring bekend is, zijn de medisch-inhoudelijke inzichten van de arts doorslaggevend. Ook wanneer deze botsen met de mening van de familie, zal de arts zijn professionele verantwoordelijkheid niet uit de weg kunnen en mogen gaan. Dit wordt geïllustreerd door de volgende casus.
Patiënt A is een 72-jarige vrouw met een licht dementiesyndroom die…
Reacties