Medicamenteuze reductie van de kans op postoperatieve cardiale sterfte: te vroeg voor een richtlijn

Opinie
C.J. Kalkman
W.A. van Klei
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:2600-2
Abstract

Zie ook de artikelen op bl. 2603, 2606 en 2612.

In zijn essay met de provocerende titel Why most published research findings are false ‘bewijst’ de epidemioloog Ioannidis mathematisch waarom de kans op onware onderzoeksresultaten steeds verder toeneemt.1 Die kans neemt toe naarmate de steekproefomvang kleiner is, de statistische ‘power’ kleiner, de vooringenomenheid van de onderzoekers groter, het aantal onderzoeken dat dezelfde vraag probeert te beantwoorden groter, en de verhouding tussen het aantal werkelijke verbanden en niet-bestaande verbanden kleiner.

Een hardnekkig probleem in onderzoeksland is de comfortabele – maar niet echt verstandige – gewoonte om klinische consequenties aan onderzoeksresultaten te verbinden op grond van één enkel onderzoek waarbij getoetst is op statistische significantie, bijna zonder uitzondering een p-waarde kleiner dan 0,05. Het gevolg is dat slechts weinig onderzoekers de carrièrebeschadigende stap zullen zetten om te proberen de positieve onderzoeksresultaten uit een kleine trial in een groter herhalingsexperiment…

Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum Utrecht, divisie Perioperatieve Zorg en Spoedeisende Hulp, Postbus 85.500, 3508 GA Utrecht.

Hr.prof.dr.C.J.Kalkman en hr.dr.W.A.van Klei, anesthesiologen.

Contact hr.prof.dr.C.J.Kalkman (c.j.kalkman@umcutrecht.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties