Inleiding
De resorptie van voedingsstoffen in de dunne darm is doorgaans zo goed, dat er geen tekorten in het lichaam optreden, mits de voeding gevarieerd en toereikend is, er geen abnormaal grote behoefte is (zoals bij zware arbeid, zwangerschap en borstvoeding) en geen verliezen optreden (via fistels, brandwonden e.d.).
Malabsorptie is de situatie waarin de opname van nutriënten uit de voeding te kort schiet. Onvoldoende vertering van voedsel (zoals bij pancreas-insufficiëntie) kan aan malabsorptie ten grondslag liggen; het wordt door sommigen als een aparte entiteit beschouwd: maldigestie. Aangezien de resorptie van nutriënten erg kan wisselen en ook onder normale omstandigheden verre van volledig is, kan men malabsorptie niet anders beschouwen dan als een relatief fenomeen, een te kort schieten ten opzichte van de behoefte. Overigens kan de resorptie van bepaalde stoffen gestoord zijn, terwijl de resorptie van andere nutriënten voldoende is. Dit is het geval bij lokale afwijkingen (zoals in…
Reacties