Langdurige antistollingsbehandeling na een acuut myocardinfarct

Controverse

Langdurige antistollingsbehandeling na een acuut myocardinfarct is reeds lange tijd controversieel. De opvatting dat trombusvorming in een kransslagader veelal de oorzaak is van een acuut myocardinfarct, is in de decennia na de Tweede Wereldoorlog aan wisselende wetenschappelijke inzichten onderhevig geweest. In de loop van de jaren zestig verdween het idee van een trombotische afsluiting als oorzaak van het acute myocardinfarct enigszins uit het gezichtsveld door de uitkomsten van obducties waarbij vaak geen trombusafsluiting in de kransslagaders werd gevonden. Vervolgens maakte het weer opgang door de resultaten van angiografisch onderzoek dat verricht werd in het acute stadium van het myocardinfarct, waarbij wèl, soms tijdelijke, afsluitingen werden gezien.

Als gevolg van deze wisselende inzichten werd ook het nut van langdurige antistollingsbehandeling ter preventie van een recidief-myocardinfarct, alsook de daaruit voortvloeiende cardiovasculaire sterfte, niet algemeen geaccepteerd. Behalve op grond van angiografisch onderzoek kon met klinisch onderzoek in Nederland aan het eind van…