Klinische effectiviteit en bijwerkingen van inhalatiecorticosteroïden bij astma

Klinische praktijk
P.N.R. Dekhuijzen
G.P. Bootsma
C.L.A. van Herwaarden
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1994;138:1408-13

Zie ook de artikelen op bl. 1405, 1413, 1417 en 1422.

Asthma bronchiale is een frequent voorkomende aandoening, die klinisch gekenmerkt wordt door perioden van gegeneraliseerde luchtwegobstructie, uitgelokt door allergene en niet-allergene prikkels. Het pathologisch substraat wordt gevormd door een chronisch inflammatoir proces in de luchtwegen, hetgeen leidt tot bronchiale hyperreactiviteit.

Inhalatiecorticosteroïden (ICS) onderdrukken dit inflammatoire proces zeer effectief.12 Deze medicamenten vormen intussen de hoeksteen van de hedendaagse medicamenteuze therapie bij patiënten met astma.34 De twee in Nederland gebruikte preparaten zijn beclometason en budesonide.

In de (inter)nationale consensusvorming wordt geadviseerd om ICS al in een vroeg stadium van astma te gebruiken. Daarnaast neigt men ertoe om vrij hoge doseringen te geven en deze gedurende lange tijd voor te schrijven. In dit verband is de laatste tijd opnieuw de aandacht gevestigd op de mogelijke systemische bijwerkingen van deze preparaten, zoals bijniersuppressie, veranderingen in botstructuur en botmetabolisme…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Nijmegen, afd. Longziekten, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen.

Dr.P.N.R.Dekhuijzen en prof.dr.C.L.A.van Herwaarden, longartsen; G.P.Bootsma, assistent-geneeskundige.

Contact dr.P.N.R.Dekhuijzen

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties