Klinisch spectrum en incidentie van neuroborreliose in Nederland

To determine the clinical spectrum and incidence of neuroborreliosis in the Netherlands.

Design

Retrospective.

Method

All neurological practices in 106 hospital locations in the Netherlands were asked to look for patients with the codes ‘other neurological infections’ or ‘Borrelia burgdorferi’ in their Diagnosis & Treatment Combinations registration or the Neurological Coding System, respectively, concerning the year 2001, then to identify the patients with neuroborreliosis and to send a copy of the correspondence with the family doctor and the laboratory data on these patients, after making them anonymous, for data extraction. Pleocytosis in the cerebrospinal fluid combined with a positive test for IgM or IgG antibodies to B. burgdorferi in the serum or cerebrospinal fluid was used as the criterion for the diagnosis neuroborreliosis.

Results

Forty-seven (44) neurological practices did not respond and twenty-two (21) either did not use any kind of diagnosis registration system or linkage between the registration and the patient file was impossible. Of the 37 (35) neurological practices that provided information, 17 had diagnosed neuroborreliosis in 30 patients, 20 of whom met the specified criteria. Fifteen (75) patients had a radiculopathy, 8 (40) a peripheral facial palsy and 3 (15) a myelopathy.

Conclusion

The clinical spectrum of patients with neuroborreliosis was consistent with that described in Denmark. The incidence of neuroborreliosis found was 3.6 per million inhabitants. The real incidence was probably higher because the registration systems used allowed patients with neuroborreliosis to be booked under other (symptomatic) diagnostic codes, paediatricians were not involved in the study, and relatively few participating neurologists practiced in high-risk areas for tick bites and erythema migrans. The low incidence of neuroborreliosis in combination with a high background level of seropositivity in the population implies a low predictive value of positive Borrelia serology. It is therefore essential that when neuroborreliosis is suspected, the cerebrospinal fluid should always be investigated.

Samenvatting

Doel

Het bepalen van het klinische spectrum en de incidentie van neuroborreliose in Nederland.

Opzet

Retrospectief.

Methode

Alle vakgroepen Neurologie in Nederland, op 106 ziekenhuislocaties, werd verzocht om over de periode 2001 in de registratie van de diagnose-behandelcombinatie of het Coderingssysteem Neurologie te zoeken naar patiënten met respectievelijk de codering ‘overige neuro-infecties’ of ‘Borrelia burgdorferi’, vervolgens de patiënten met neuroborreliose te identificeren en de correspondentie met de huisarts en de laboratoriumgegevens geanonimiseerd op te sturen voor gegevensextractie. Als criterium voor neuroborreliose werd aangehouden een pleiocytose in de liquor cerebrospinalis in combinatie met een positieve IgM- of IgG-antistofuitslag tegen B. burgdorferi in serum of liquor cerebrospinalis.

Resultaten

Van 47 (44) vakgroepen werd geen respons verkregen en 22 (21) vakgroepen hadden geen enkele vorm van diagnoseregistratie of konden geen koppeling leggen tussen de registratie en de patiëntengegevens. Van de 37 (35) vakgroepen die gegevens verstrekten, hadden 17 vakgroepen bij 30 patiënten de diagnose ‘neuroborreliose’ gesteld, waarvan er 20 voldeden aan de gestelde criteria. 15 (75) hadden een radiculopathie, 8 (40) een perifere facialisparese en 3 (15) een myelopathie.

Conclusie

Het klinisch spectrum van patiënten met neuroborreliose kwam overeen met dat in Denemarken. De gevonden incidentie bedroeg 3,6 per miljoen inwoners. De werkelijke incidentie was waarschijnlijk hoger, omdat de gebruikte registratiesystemen de mogelijkheid geven om neuroborreliose onder andere (symptoom)diagnosen uit te boeken, kinderartsen niet aan het onderzoek deelnamen en relatief weinig neurologen deelnamen uit gebieden met een hoog risico op tekenbeten en erythema migrans. De lage incidentie van neuroborreliose in combinatie met een hoge achtergrondseropositiviteit in de bevolking impliceert een lage voorspellende waarde van een positieve serologische uitslag. Daarom is het noodzakelijk om bij aanwijzingen voor neuroborreliose altijd onderzoek te doen van de liquor cerebrospinalis.