Intertrigineuze huidaandoeningen zijn frequent voorkomende en op het eerste gezicht zeer op elkaar gelijkende aandoeningen. Een goede anamnese en nauwgezet lichamelijk onderzoek kunnen de differentiaaldiagnose aanzienlijk vereenvoudigen. Verder eenvoudig uit te voeren onderzoek (KOH-preparaat, schimmel- of bacteriekweek, onderzoek met de Wood-lamp) kan ten slotte tot de juiste diagnose leiden.
Een voorbeeld van een hinderlijke intertrigineuze aandoening is erythrasma.
Pathogenese
Lang ging men uit van de veronderstelling dat erythrasma een dermatomycose was. Nu echter is bekend dat de verwekker Corynebacterium minutissimum is, een Gram-positieve staaf die deel uitmaakt van de normale huidflora.1-3 In bepaalde omstandigheden kan deze aërobe bacterie de kop opsteken en een infectie veroorzaken door groei in het stratum corneum. Het vaakst gebeurt dit wanneer hyperhidrosis een rol speelt, zoals bij warmte (tropische streken) en bij vetzucht. Verder moeten maceratie van de huid, slechte hygiëne en het gebruik van antiseptische zepen en poeders als risicofactoren beschouwd worden.4…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
(Geen onderwerp)
Weesp, februari 1994,
In hun heldere artikel vermelden Mesritz en Streefkerk dat ‘andere goed werkzame, lokaal toe te dienen middelen combinatiepreparaten zijn met salicylzuur en benzoëzuur’ (1994;343-4). Hierbij verwijzen zij naar een publikatie van een vergelijkend onderzoek met erytromycine oraal en fusidinezuurcrème lokaal.1 Hier moet sprake zijn van een vergissing: de genoemde crème bevat noch salicylzuur noch benzoëzuur, maar uitsluitend fusidinezuur, een antibioticum met een voornamelijk Gram-positief spectrum, onder andere tegen Corynebacterium minutissimum.
De conclusie in de betreffende publikatie luidt dat fusidinezuurcrème een goed en met dat van erytromycine oraal vergelijkbaar resultaat geeft. Fusidinezuur wordt in het leerboek Dermatologie en venereologie als één van de mogelijkheden genoemd bij de lokale behandeling van erythrasma.2
Hamann K, Thorn P. Systemic or local treatment of erythrasma? A comparison between erythromycin tablets and Fucidin cream in general practice. Scand J Prim Health Care 1991; 9: 35-9.
Vloten WA van, Degreef HJ, Stolz E, et al., eds. Dermatologie en venereologie. Utrecht: Bunge, 1992.
(Geen onderwerp)
Leiden, maart 1994,
Collega Hol merkt terecht op dat er sprake is van een vergissing. De verklaring van deze door ons betreurde fout is simpel. In de allereerste versie van het artikel luidde de zin: ‘Andere goed werkzame, lokaal toe te dienen middelen zijn fusidinezuurcrème16 evenals de ’klassieke‘ Whitfield-crème en andere combinatiepreparaten met salicylzuur en benzoëzuur.’ Bij het typen verdween het stukje ‘fusidinezuur . . . klassieke’ (van twee crèmes werd één gemaakt), terwijl later bij de redactionele bewerking ‘Whitfield-crème en andere’ verdween.