Kenmerken van patiënten met de diagnose 'psychische surmenage' in de huisartspraktijk

To investigate the characteristics of general practitioners‘ patients given the diagnosis of ’surmenage‘ (French for ’nervous breakdown‘).

Design

Descriptive.

Setting

General practices in Almere, the Netherlands.

Method

Four groups of general practice attenders were selected based on the general practitioners‘ diagnosis: a group of surmenage patients (n = 106), a group of somatic patients without apparent psychological problems (n = 159), a group of patients with a psychosocial diagnosis (n = 136) and a group of patients with a psychiatric diagnosis (n = 57). Symptoms, social functioning, background data, life events and problems were collected by questionnaires.

Results

Most surmenage patients were employed young adults. They experienced more work or study related problemsthan the other patients. They also experienced more other problems than the somatic patients but not more than the patients with a psychosocial or psychiatrie diagnosis. More than half of the surmenage patients were on sick leave. The most important symptoms in surmenage patients were nervousness, brooding, fatigue and insomnia. On the basis of their symptoms the surmenage patients could be distinguished well from the somatic and psychosocial patients, but not from the patients with a psychiatric diagnosis. The surmenage patients had a shorter duration of symptoms than the patients with a psychosocial or a psychiatric diagnosis. The group of surmenage patients was very heterogeneous.

Conclusion

The diagnosis of surmenage is associated with nonspecific psychological symptoms, a relatively recent onset, being employed, experiencing problems related to work or study, and being on sick leave. Patients diagnosed as suffering from surmenage by their general practitioner, form a heterogeneous group.

Samenvatting

Doel

Onderzoek naar de kenmerken van patiënten bij wie de huisarts de diagnose ‘surmenage’ stelde.

Opzet

Descriptief.

Plaats

Stichting Eerstelijnsvoorzieningen Almere.

Methode

Uit een groep patiënten die hun huisarts consulteerden, werden op basis van de diagnose van de huisarts 4 groepen patiënten geselecteerd: patiënten met de diagnose ‘surmenage’ (n = 106), somatische patiënten (zonder bekende psychische problemen; n = 159), patiënten met een psychosociale (n = 136) en patiënten met een psychiatrische diagnose (n = 57). Met behulp van vragenlijsten werden gegevens verzameld over symptomen, sociaal functioneren, achtergrond, levensgebeurtenissen en problemen.

Resultaten

De meeste surmenagepatiënten waren jongvolwassenen en hadden betaald werk. Zij hadden vaker werk-studieproblemen dan de controlepatiënten. Zij hadden ook meer andere problemen dan de somatische patiënten, maar niet meer dan de patiënten met een psychosociale of psychiatrische diagnose. Meer dan de helft van hen zat in de ziektewet. De belangrijkste klachten van de surmenagepatiënten waren gespannenheid, piekeren, moeheid en slaapproblemen. Qua symptomen waren de surmenagepatiënten goed te onderscheiden van de somatische en psychosociale patiënten, maar niet van de patiënten met een psychiatrische diagnose. Bij de surmenagepatiënten bestonden de klachten gemiddeld korter dan bij de patiënten met een psychosociale of psychiatrische diagnose. De surmenagepatiënten vormden een heterogene groep.

Conclusie

De diagnose ‘surmenage’ gaat samen met aspecifieke psychische klachten, een relatief korte duur van de klachten, het hebben van betaald werk en werk-studieproblemen, en lopen in de ziektewet. Patiënten bij wie de huisarts ‘surmenage’ diagnostiseert, vormen een tamelijk heterogene groep.