Bij een onderzoek naar de ontwikkeling van de medische basisvakken bij het Athenaeum Illustre, na 1877 de Gemeente Universiteit van Amsterdam,1 stuitte ik op de wonderlijke figuur van mijn verre ambtsvoorganger Jacobus van Rees, van wie ik in dit artikel een levensschets geef.
De eerste hoogleraar in de weefselleer
In 1879 besloot Place, de toenmalige hoogleraar fysiologie aan de Amsterdamse universiteit, om ten behoeve van onderzoek en onderwijs in de weefselleer de jonge dr.J.van Rees uit Utrecht naar Amsterdam te halen. Aanvankelijk assistent, werd Van Rees in 1886 tot lector benoemd en in 1889 tot buitengewoon hoogleraar in de weefselleer, de eerste leerstoel op dit gebied in Nederland. Figuur 1 toont het gezin van de jonge lector, waarschijnlijk in hun woning aan de Jodenbreestraat, met zijn vrouw A.van Rees-Vatiché (een begaafd pianiste) en de twee kinderen Lizzy en Otto waarvan de laatste later een bekend kunstschilder is geworden.2…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties